สังฆาทิเสส ตอนที่ ๑

คำว่าสังฆาทิเสสโดยคำแปลนั้น แปลว่า อาบัติที่ต้องอาศัยสงฆ์ในกรรมเบื้องต้น และกรรมที่เหลือ ซึ่งก็หมายความว่าการที่จะพ้นจากอาบัติ หรือการที่ปลงอาบัติได้เนี่ย กลับคืนสู่ความเป็นภิกษุปกติได้ ก็ต้องอาศัยสงฆ์ ก็คือว่า มีภิกษุตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไป มาช่วยในการดำเนินการตั้งแต่เริ่มต้นเลย จนกระทั่งถึงที่สุดพ้นจากอาบัติ การต้องอาบัติสังฆาทิเสสนั้น ผู้ที่เมื่อต้องเข้าแล้วเนี่ย จะให้พ้นได้ต้องไปอยู่กรรม การอยู่กรรมก็คือการอยู่ในที่จำกัดบริเวณนะ เทียบได้กับโทษของการจำคุกนั่นเองนะ ในทางโลก การอยู่กรรมเนี่ย เมื่อเข้าไปอยู่แล้ว ก็ต้องอยู่ในระเบียบวินัย แล้วก็ถอดยศปลดกระบี่หมดเลย คือหมายความว่าจะมีพรรษาสูงเท่าไหร่ ๑๐ พรรษา ๒๐ พรรษา ๓๐ พรรษา จะต้องกราบพระภิกษุ ทำความเคารพพระภิกษุที่แม้บวชใหม่ในวันนั้น

๑. ปล่อยน้ำอสุจิด้วยความจงใจ เว้นไว้แต่ฝัน
๒. เคล้าคลึง จับมือ จับช้องผม ลูบคลำ จับต้องอวัยวะอันใดก็ตามของสตรีเพศ
๓. พูดจาหยาบคาย เกาะแกะสตรีเพศ เกี้ยวพาราสี
๔. การกล่าวถึงคุณในการบำเรอตนด้วยกาม หรือถอยคำพาดพิงเมถุน
๕. ทำตัวเป็นสื่อรัก บอกความต้องการของอีกฝ่ายให้กับหญิงหรือชาย แม้สามีกับ ภรรยา หรือแม้แต่หญิงขายบริการ
๖. สร้างกุฏิด้วยการขอ
๗. สร้างวิหารใหญ่ โดยพระสงฆ์มิได้กำหนดที่ รุกรานคนอื่น
๘. แกล้งใส่ความว่าปาราชิกโดยไม่มีมูล
๙. แกล้งสมมุติแล้วใส่ความว่าปาราชิกโดยไม่มีมูล
๑๐. ยุยงสงฆ์ให้แตกกัน
๑๑. เป็นพวกของผู้ที่ทำสงฆ์ให้แตกกัน
๑๒. เป็นผู้ว่ายากสอนยาก และต้องโดนเตือนถึง 3 ครั้ง
๑๓. ทำตัวเป็นเหมือนคนรับใช้ ประจบคฤหัสถ์