کنسرت مطرب مهتاب رو – شهرام ناظری و گروه تنبور شمس

کنسرت مطرب مهتاب رو – شهرام ناظری، کیخسرو پورناظری و گروه شمس

لس آنجلس سال ۱۳۷۳

آواز: شهرام ناظری
تنبور:‌ کیخسرو پورناظری
تنبور:‌ علی‌اکبر مرادی
تنبور:‌ گل‌نظر عزیزی
تنبور: عبدالرضا رهنما
دف: اردشیر فهیمی

#####################################
وه چه بی‌رنگ و بی‌نشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم
کی شود این روان من ساکن
این چنین ساکن روان که منم
گفتی اسرار در میان آور
کو میان اندر این میان که منم
بحر من غرقه گشت هم در خویش
بوالعجب بحر بی‌کران که منم
این جهان و آن جهان مرا مطلب
کاین دو گم شد در آن جهان که منم
گفتم ای جان تو عین مایی گفت
عین چه بود در این عیان که منم
گفتم آنی بگفت ‌های خموش
در زبان نامده‌ست آن که منم
گفتم اندر زبان چو درنامد
اینْت گویای بی‌زبان که منم
شمس تبریز را چو دیدم من
نادره بحر و گنج و کان که منم

تلخی نکند شیرین ذقنم
خالی نکند از می دهنم
عریان کندم هر صبحدمی
گوید که بیا من جامه کنم
از ساغر او گیج است سرم
از دیدن او جان است تنم

می شدم در فنا چو مه بی‌پا
اینت بی‌پای پادوان که منم
بانگ آمد چه می دوی بنگر
در چنین ظاهر نهان که منم

می گفت که تو در چنگ منی
من ساختمت چونت نزنم
من چنگ توام بر هر رگ من
تو زخمه زنی من تن تننم
حاصل تو ز من دل برنکنی
دل نیست مرا من خود چه کنم

**********************

مطرب مهتاب رو آنچ شنیدی بگو
ما همگان محرمیم آنچ بدیدی بگو
ای شه و سلطان ما ای طربستان ما
در حرم جان ما بر چه رسیدی بگو
نرگس خمار او ای که خدا یار او
دوش ز گلزار او هر چه بچیدی بگو
ای شده از دست من چون دل سرمست من
ای همه را دیده تو آنچ گزیدی بگو
می به قدح ریختی فتنه برانگیختی
کوی خرابات را تو چه کلیدی بگو

**********************

شد ز غمت خانهٔ سودا دلم
در طلبت رفت به هر جا دلم
خاک رهش گشتم و آخر ز بخت
رفت بر این گنبد مینا دلم
در طلب زهره رخ ماه رو
می‌نگرد جانب بالا دلم
آه که امروز دلم را چه شد؟
دوش چه گفته است کسی با دلم؟
در طلب گوهر گویای عشق
موج زند موج چو دریا دلم
از دل تو در دل من نکته‌هاست
آه چه ره است از دل تو تا دلم
گر نکنی بر دل من رحمتی
وای دلم وای دلم وا دلم
ای تبریز از هوس شمس دین
چند رود سوی ثریا دلم