Скачать или смотреть சேர்ந்து சேவிப்போம் திருவாய்மொழி 8.10 - நம்மாழ்வார்

நெடுமாற்கு அடிமை செய்வேன் போல் - திருமாலன்றி மற்றொருவர்க்கு அடிமை அற்றிருக்கும் தன்மைக்கு எல்லை நிலமான​ திருமால் அடியார்க்கு அடிமை தனக்கு உள்ளமையை ஆழ்வார் பேசுதல். பாசுரங்களின் பதவுரைகளை இணைப்பில் காணலாம்

நெடுமாற்கு அடிமை செய்வேன் போல் அவனை கருத வஞ்சித்து
தடுமாற்றற்ற தீக்கதிகள் முற்றும் தவிர்ந்த சதிர் நினைந்தால்,
கொடுமா வினையேன் அவனடியார் அடியே கூடும் இதுவல்லால்
விடுமாறு என்பதென் அந்தோ! வியன் மூவுலகு பெறினுமே?.

வியன்மூவுலகு பெறினும் போய்த் தானே தானே யானாலும்,
புயல் மேகம்போல் திருமேனி அம்மான் புனை பூங்கழலடிக்கீழ்,
சயமே அடிமை தலைநின்றார் திருத்தாள் வணங்கி * இம்மையே
பயனே இன்பம் யான் பெற்றது உறுமோ பாவி யேனுக்கே?

உறுமோ பாவியேனுக்கு இவ்வுலகம் மூன்றும் உடன்நிறைய,
சிறுமா மேனி நிமிர்த்த என் செந்தாமரைக் கண் திருக்குறளன்
நறுமா விரை நாண் மலரடிக்கீழ்ப் புகுதல் அன்றி அவனடியார்,
சிறுமாமனிசராய் என்னை ஆண்டார் இங்கே திரியவே

இங்கே திரிந்தேற்கு இழக்குற்றென். இருமா நிலம் முன் உண்டு உமிழ்ந்த,
செங்கோலத்த பவளவாய்ச் செந்தாமரைக்கண் என்னம்மான்
பொங்கேழ் புகழ்கள் வாயவாய்ப் புலன்கொள் வடிவு என் மனத்தாய்
அங்கேய் மலர்கள் கையவாய் வழிபட்டோட அருளிலே?.

வழிபட்டோட அருள்பெற்று மாயன் கோல மலரடிக்கீழ்,
சுழிபட்டோடும் சுடர்ச்சோதி வெள்ளத்து இன்புற்றிருந்தாலும்,
இழிபட்டோடும் உடலினிற் பிறந்து தன்சீர் யான்கற்று,
மொழிபட்டோடும் கவியமுத நுகர்ச்சி யுறுமோ முழுதுமே?

நுகர்ச்சி யுறுமோ மூவுலகின் வீடு பேறு தன்கேழில்,
புகர்ச்செம்முகத்த களிறட்ட பொன்னாழிக்கை என்னம்மான்,
நிகர்ச்செம்பங்கி எரிவிழிகள் நீண்ட அசுரர் உயிரெல்லாம்,
தகர்த்துண்டு உழலும் புட்பாகன் பெரிய தனிமாப் புகழே?.

தனிமாப் புகழே எஞ்ஞான்றும் நிற்கும்படியாத் தான் தோன்றி,
முனிமாப் பிரம முதல் வித்தாய் உலகம் மூன்றும் முளைப்பித்த,
தனிமாத் தெய்வத் தளிரடிக் கீழ்ப் புகுதல் அன்றி அவனடியார்,
நனிமாக் கலவி இன்பமே நாளும் வாய்க்க நங்கட்கே.

நாளும் வாய்க்க நங்கட்கு நளிர்நீர்க் கடலைப் படைத்து * தன்
தாளும் தோளும் முடிகளும் சமனிலாத பலபரப்பி,
நீளும் படர்பூங் கற்பகக்காவும் நிறைபன் ஞாயிற்றின்,
கோளுமுடைய மணிமலைபோல் கிடந்தான் தமர்கள் கூட்டமே.

தமர்கள் கூட்ட வல்வினையை நாசஞ் செய்யும் சதிர்மூர்த்தி,
அமர்கொள் ஆழி சங்குவாள் வில்தண்டாதி பல் படையன்,
குமரன் கோல ஐங்கணைவேள் தாதை கோதில் அடியார்தம்!
தமர்கள் தமர்கள் தமர்களாம் சதிரே வாய்க்க தமியேற்கே!.

வாய்க்க தமியேற்கு ஊழிதோறு ஊழி ஊழி * மாகாயாம்
பூக்கொள் மேனி நான்குதோள் பொன்னாழிக்கை என்னம்மான்,
நீக்கமில்லா அடியார்தம் அடியார் அடியார் அடியார் எம்
கோக்கள் * அவர்க்கே குடிகளாய்ச் செல்லும் நல்ல கோட்பாடே

நல்ல கோட்பாட்டு உலகங்கள் மூன்றினுள்ளும் தான்நிறைந்த,
அல்லிக் கமலக் கண்ணனை அந்தண் குருகூர்ச் சடகோபன்,
சொல்லப்பட்ட ஆயிரத்துள் இவையும் பத்தும் வல்லார்கள்,
நல்ல பதத்தால் மனைவாழ்வர் கொண்ட பெண்டிர் மக்களே