DÜŞÜNCELERİMİZ GERÇEKLİĞİ YARATIR MI?

Düşüncelerimiz gerçekliği yaratır mı? Tezahür ettirmek bizim elimizde midir? Çekim gücü var mıdır ?Belki de çoğunuz içinde bulunduğu bu uyanış sürecine bu şekilde çekilmiştir. Çekim gücü, düşün düşündüğün gibi olsun, bu realitenin yaratıcısı sensin, istediğin her şeyi hayatında yaratabilirsin. Fakat diğer uçtan baktığında da her şey olması gerektiği gibi olur ve daimi olan olacaktır. Zihin daimi olarak hayatı düz bir çizgide anlamlandırmak ister. Zihin için daimi olarak ya o ya bu vardır. Zihin için hayat senin yaratımındır. Ve eğer sen hayatı kendi düşüncelerinden var ettiğini düşünürsen; bu ilk etapta İllüzyonsu bir güç yaratır. "Her şeyi ben yaratıyorum. O halde düşüncelerimi kontrol eder ; istediğim düşünceyi zihnimde tutarım. ve istediğim hayatı yaratırım." dersin. Fakat bu kısa bir süre içinde isteklerini yaratmak için mücadeleye dönüşür. Diğer taraftan her şey Tanrı 'nın planı dediğinde zihin buna baktığında; "O halde benim elimden hiçbir şey gelmiyor; ben bu hayatın içinde küçük bir piyonum” olarak yorumlayabilir. Tezahür edecek olan zaten tezahür edecektir. Senin yapman gereken tezahür ettirmek için mücadele vermek , zihninde düşünceler tutmak düşüncelerle zihnini doldurup odağını bir düşüncede tutmak değildir .Senin yapman gereken tezahür ettirmek değil ;tezahür etmesinin ,yani gerçekliğe kavuşmasını ,yaratılmasının var edilmesinin önündeki engelleri kaldırmaktır. Bu engeller nelerdir? Bu engel tezahür etmesine yani hayatında var olmasına dair duyduğun derin istektir. Çünkü sen bir şeyi istemeyi sürdükçe "Bu benim hayatımda yok." dersin. Ve bir süre içinde kendini onun peşinde koşarken bulursun kendini. Ve bu bir süre içinde istemeyi istemeye dönüşür. Yapılacak şey basittir istekleri bırakmaktır. Senin yapacağın şey: izin vermek "olmasının kabulünde , olmamasının da kabulünde" olmaktır .İşte böyle yaptığında tezahür edecek olan yaratılacak olan sana çekilecek olan çekilecektir. Bıraktığın önüne serilir.
"Mutluluk" istememe halinde var olur .Çünkü "Mutluluk" senin saf varoluşunda saf mevcudiyetindedir. Sadece varlığın mutluluğun sebebidir. Özünde de zaten senin özün saf mutluluktur. Senin yapacağın şey gördüğünüz istekleri serbest bırakıp, isteklerin ötesinde olana erişmektir.
Bu hayat , bir şeylerin peşinden koşmak bir şeyleri gerçek yapmak hayatına bu filmin içinde başka filmler çekmek başka şeyler yaratmak değildir. Film olanın içinde oyun olanın içinde gerçek olan "Seni" keşfetmektir. Tek mutluluk budur. Duyulacak tek gerçek arzu da budur. Bunun dışındaki tüm istekler bu oyun alanının içinde belirir, işini yapar ve buharlaşır gider. Tek bir arzu baki kalır. O da senin kendini keşfetmen, kendi içindeki varlığının Tanrı'sını keşfetmen ve onunla birliğini yaşamaktadır. Senin yapacağın düşüncelerle oyalanmayı bırakıp, gerçek doğana kendine içine yönelip içinde o değişmez aşkı değişmez "Ben"i bulmaktır. Ve mutluluk budur. Ve İşte bu mutluluğa vardığında o mutluluğun zaten hep sende olduğunu sadece düşüncelerle ve sürekli bir şeyler isteme haliyle örtüldüğünü görürsün ve bir kere o örtü kaldırıldı mı; artık o mutluluk seninle baki olur.