In het spoor van Jonas Vingegaard bij de "wondertijdrit": "Ik ben niet bang om te verliezen"

Uitgerekend op de dag van zijn historische tijdrit volgde Sammy Neyrinck Jonas Vingegaard een dagje in zijn spoor. De Deen sprak openhartig over zijn koerstactiek, zijn onzekerheid en de opluchting na de wondertijdrit.

Jonas Vingegaard laat zich niet gek maken. De Deen werd links en rechts soms een te behouden aanpak verweten, maar snoerde de criticasters dinsdag de mond met een wonderchrono.

Maakt het voor Vingegaard dan uit hoe hij deze Tour zou winnen? "Binnen tien jaar zullen de mensen deze Tour zich herinneren als een van de grootste duel tussen Pogacar en mezelf. De manier waarop zál dus herinnerd worden, net zoals de rit naar de Col du Granon vorig jaar."

"Natuurlijk zou ik teleurgesteld zijn als ik niet win, maar ik ben niet bang om te verliezen. Als iemand anders sterker is, dan is dat zo." Vingegaards vrouw Trine speelde een belangrijke rol in het kweken van dat relativeringsvermogen.

"Ze heeft me geleerd dat de wereld niet stopt met draaien als ik zou verliezen. Ik wist vroeger dat ik een heel hoog niveau kon houden, maar werd te vaak zenuwachtig. Ik ben niet bang om te verliezen."

Wat zou Vingegaard, vandaag 26, aan zijn 16-jarige zelf willen zeggen? "Geloof dat je het kunt en geloof dat je goed genoeg bent. Dat ik de Tour ooit zou winnen, dat weet je als zestienjarige niet. Dan weet je nog niet welk pad je zal volgen."

Vingegaard sloot de dag af met een verbluffende tijdrit. Hij steekt zo een hand uit naar een nieuwe Tourwinst én kon met zijn ritzege de nul wegvegen voor Jumbo-Visma.

"We waren zowat elke etappe al dicht bij de dagzege, dus het is een heel grote opluchting. We hebben hier heel hard voor gewerkt. Maar ik verwacht dat Tadej ons nog elke dag zal aanvallen. Pas in Parijs weten we waar dit eindigt."