İnsan Söylendiği Kadar Sosyal Bir Canlı Mıdır? Ya Da Bunu Biraz Abartıyor Olabilir Miyiz?

Bu video da cevaplar yok, sadece gözlemlediklerim ve bunun sonucunda da karışmış bir sürü düşüncem var.

Finlandiya’da sosyal ilişkiler mesafeli, herkes sınırlar konusunda özenli, dürüstlüğe dayalı ilişkiler ama bir diğer yandan da ilişkilerde ki paylaşım daha az, birlikte hareket etme yerine daha bireysel hareket etme yaşama hali var, fiziksel temas daha az, sarılmak ciddi bir yakınlık istiyor gibi gibi,,,

Türkiye’ye gelince sosyal ilişkiler iç içe, ilişkilerde mesafeler ve sınırlar sürekli aşındırılıyor, aşındırıyoruz, fiziksel temas paylaşım çok yüksek ama bazen o sosyalleşmeyle bireyselliğimizi, sınırlarımızı ve kim olduğumuzu dahi unutup, yitirebiliyoruz.

Her ikisininde getirdiği farklı doyumlar var açıkçası. Sosyalliğimizin bizi beslediği gibi yalnızlığımız da bireyselliğimiz de bizi besliyor. Bu yüzden sosyal ilişki konusunda her iki ülkeye de eşit mesafedeydim.

Dünya mutluluk raporundan sonra , mutlu olmanın belki de pek sosyal ilişkiyle değil de kendimizle kurduğumuz ilişkiyle alakalı olduğunu düşünmeye başladım. Ve bu ilişkinin iyi olabilmesi de yalnız kalabilmek kendimizle zaman geçirebilmekle mümkün oluyor sanırım. Ve Finlandiya size hem kültürü nedeniyle, hem de popülasyonlarının az olması nedeniyle bunu size fazlaca verebiliyor.