İntiharın Eşiğinde Bir Babadan Kızına Mektup (Oruç Aruoba - Zilif)

Описание к видео İntiharın Eşiğinde Bir Babadan Kızına Mektup (Oruç Aruoba - Zilif)

"İşte, hep buydu olan: Annen beni gerçekten
sevdi, biliyorum; ama neydi bu ‘sevgi’ — onun
yalnızca daha önceden edinmiş olduğu bakış biçimlerine
verdiği addı. Beni, hep, ya yanlış anladı,
ya da hiç anlamadı. Beni hiçbir zaman sahiden
ben olarak göremedi ki — o zaman kimdi
Annen’in ‘sevdiği’?... Bende ben olmayan birini
—hatta bir şeyleri— ‘sevdi’; sonra, beklediklerini
bulamadıkça, duygulan —o sevgi’si— nefrete
dönüşmeğe başladığı zaman da, ne yazık ki, gene,
ben değildim nefret ettiği kişi... Beni tanıyarak,
bilerek, görerek; sahiden ben olan benden nefret
etseydi, inan, sevinirdim buna.
Öyle olmadı..."

Комментарии

Информация по комментариям в разработке