Vakt-i Seher'de Açıla Perde - Ben Dost İle Dost Olmuşam / Firâkî Efendi

Yukarıda Neva makamının üzüntüyü gideren, lezzet veren tonlarıyla; bestesiyle Hafız Post'u, gönülden akan sözleriyle Şeyh Himmeti ve Yunus Emremizi dinlerken İsmet Özel Bey'in şu dediklerine bir kulak verelim ve teemmül edelim:
Itrî dinlemekten sıkılan bir adamın Süleymaniye'nin mimarisinden tad alabileceğini mümkün sayamayız. Hâfız Post'a yaklaşamamış olan birisi Doğu medeniyetinin (daha da daraltalım: Osmanlı Medeniyetinin) övgüsünü yapıyorsa ne yaptığından habersiz bir kimsedir şüphesiz. Basit gözlemlerle anlaşılacaktır ki, insanın bağlı olduğu ahenk hangi seviyede ise o insanın düşünme seviyesi de aynı seviye çevresindedir. Bağlı olduğu ahenk dolmuş şarkıları, gazino müziği seviyesinde olan insan dünyayı aynı seviyeden kavrayabilir. Düşünüş ve kavrayış seviyesi bu müziği yaşatacak, bu müziği devam ettirebilecek kırattadır. Böyle birinin yüksek seviyeli düşünceleri ne anlaması, ne de aktarması mümkün değildir.

Bir milleti köleleştirmenin en etkili yolu, benim bildiğim kadarıyla o millette yaşayan ahengi bayağılaştırmaktır. Dilini kaybeden düşüncesini kaybeder. Ama eğer ahengini muhafaza ediyorsa dilini yeniden ele geçirebilecek gücü toplayabilir. Ahengi bayağılaşmış olan millet düşüncesinin yeniden ele geçirilmesi gerektiği düşüncesine ulaşmakta bile güçlük çekecektir. Türkiye'de arabeskin zaferi ile bankerlerin zaferi birbirine paraleldir.
.
Vakt-i Seher'de Açıla Perde
Nutuk sahibi: Bayrami Şeyhi Himmet Efendi
Bestekârı: Hafız Post
Sözler:
Vakt-i seherde
Açıla perde
Düştüğüm yerde
Dermân sendendir
İhsân sendendir

Düşmüşem kaldır
Minnetim oldur
Ağladım güldür
Dermân sendendir
İhsân sendendir

Benem bî-çâre
Kaldım âvâre
Yürek pür-yâre
Dermân sendendir
İhsân sendendir

Nefs-i zâlimi
Gözle hâlimi
Sundum elimi
Dermân sendendir
İhsân sendendir

Dervîş Himmet'e
Çâre vuslata
Derd-i firkate
Dermân sendendir
İhsân sendendir
.
Ben Dost İle Dost Olmuşam
Nutuk sahibi: Yunus Emre Hazretleri (k.s)
Bestekârı: Derviş Kanuni Cüneyd Kosal
Sözler:
Ben dost ile dost olmuşam kimseler dost olmaz bana
Münkirler bakıp gülüşür selâm dahî vermez bana

Ben dost ile dost olayım cânımı fedâ kılayım
Ölmezden evvel öleyim dünyâ bâkî kalmaz bana

Terk eyledim cümle işi Hakk yoluna kodum başı
Dost yüzünü göreliden sabr ü karâr olmaz bana

Ben âşık-ı bî-çâreyem başdan ayağa yâreyem
Ben bir deli dîvâneyem aklım da yâr olmaz bana

Aşk odu yaktı cânımı kimseler bilmez hâlımı
Seçemem soldan sâğımı garet ü âr olmaz bana

Sanmanuz beni deliyem dost bahçesinin gülüyem
Mevlâ'nın kemter kuluyam kimse kıymet vermez bana

Ey bi-çare aşık senün kimden korkar acep canın
Korktuğun da dost olıcak hayf ile kar olmaz bana.

Aşkın ile ben tüterem dayim oturup aglaram
Dahi kime yalvarayam, heman derman sensün bana.

Bülbül oluban öterem dost bahçasında biterem
Gül alıram gül sataram bâğ u bostân olmaz bana

Dervîş Yûnus bir nic'edem fânî cihânı terk edem
Yâne yâne dosta gidem perde hicâb olmaz bana