At a meeting of the ‘Ramana Maharshi Foundation UK’ on 8th June 2019, Michael James discusses the nineteenth paragraph of நானார்? (Nāṉ Ār?), Who am I?:
http://happinessofbeing.com/nan_yar.h...
நல்ல மன மென்றும் கெட்ட மன மென்று மிரண்டு மனங்களில்லை. மன மொன்றே. வாசனைகளே சுப மென்றும் அசுப மென்று மிரண்டுவிதம். மனம் சுபவாசனை வயத்தாய் நிற்கும்போது நல்ல மன மென்றும், அசுபவாசனை வயத்தாய் நிற்கும்போது கெட்டமன மென்றும் சொல்லப்படும். பிறர் எவ்வளவு கெட்டவர்களாய்த் தோன்றினும் அவர்களை வெறுத்தலாகாது. விருப்பு வெறுப்புக ளிரண்டும் வெறுக்கத் தக்கன. பிரபஞ்ச விஷயங்களி லதிகமாய் மனத்தை விடக் கூடாது. சாத்தியமானவரையில், அன்னியர் காரியத்திற் பிரவேசிக்கக் கூடாது. பிறருக் கொருவன் கொடுப்ப தெல்லாம் தனக்கே கொடுத்துக்கொள்ளுகிறான். இவ் வுண்மையை யறிந்தால் எவன்தான் கொடா தொழிவான்?
nalla maṉam eṉḏṟum keṭṭa maṉam eṉḏṟum iraṇḍu maṉaṅgaḷ illai. maṉam oṉḏṟē. vāsaṉaigaḷē śubham eṉḏṟum aśubham eṉḏṟum iraṇḍu vidam. maṉam śubha-vāsaṉai vayattāy niṟgum-bōdu nalla maṉam eṉḏṟum, aśubha-vāsaṉai vayattāy niṟgum-bōdu keṭṭa maṉam eṉḏṟum solla-p-paḍum. piṟar e-vv-aḷavu keṭṭavargaḷāy-t tōṉḏṟiṉum avargaḷai veṟuttal āhādu. viruppu-veṟuppugaḷ iraṇḍum veṟukka-t takkaṉa. pirapañca viṣayaṅgaḷil adhikam-āy maṉattai viḍa-k kūḍādu. sāddhiyamāṉa-varaiyil, aṉṉiyar kāriyattil piravēśikka-k kūḍādu. piṟarukku oruvaṉ koḍuppadu ellām taṉakkē koḍuttu-k-koḷḷugiṟāṉ. i-vv-uṇmaiyai y-aṟindāl evaṉ-dāṉ koḍādu oṙivāṉ?
There are not two minds, namely a good mind and a bad mind. Mind is only one. Only vāsanās [inclinations, propensities, impulses or desires] are of two kinds, namely śubha [agreeable, virtuous or good] and aśubha [disagreeable, wicked, harmful or bad]. When mind is under the sway of śubha vāsanās it is said to be a good mind, and when it is under the sway of aśubha vāsanās a bad mind. However bad other people may appear to be, disliking them is not proper [or appropriate]. Likes and dislikes are both fit [for one] to dislike [spurn or renounce]. It is not appropriate to let [one’s] mind [dwell] excessively on worldly matters. To the extent possible, it is not appropriate to intrude in other’s affairs. All that one gives to others one is giving only to oneself. If one knew this truth, who indeed would remain without giving?
While discussing the meaning of this paragraph, Michael explained each sentence of it:
நல்ல மன மென்றும் கெட்ட மன மென்று மிரண்டு மனங்களில்லை.
nalla maṉam eṉḏṟum keṭṭa maṉam eṉḏṟum iraṇḍu maṉaṅgaḷ illai.
There are not two minds, namely a good mind and a bad mind.
மன மொன்றே.
maṉam oṉḏṟē.
Mind is only one.
வாசனைகளே சுப மென்றும் அசுப மென்று மிரண்டுவிதம்.
vāsaṉaigaḷē śubham eṉḏṟum aśubham eṉḏṟum iraṇḍu vidam.
Only vāsanās [inclinations, propensities, impulses or desires] are of two kinds, namely śubha [agreeable, virtuous or good] and aśubha [disagreeable, wicked, harmful or bad].
மனம் சுபவாசனை வயத்தாய் நிற்கும்போது நல்ல மன மென்றும், அசுபவாசனை வயத்தாய் நிற்கும்போது கெட்டமன மென்றும் சொல்லப்படும்.
maṉam śubha-vāsaṉai vayattāy niṟgum-bōdu nalla maṉam eṉḏṟum, aśubha-vāsaṉai vayattāy niṟgum-bōdu keṭṭa maṉam eṉḏṟum solla-p-paḍum.
When mind is under the sway of śubha vāsanās it is said to be a good mind, and when it is under the sway of aśubha vāsanās a bad mind.
பிறர் எவ்வளவு கெட்டவர்களாய்த் தோன்றினும் அவர்களை வெறுத்தலாகாது.
piṟar e-vv-aḷavu keṭṭavargaḷāy-t tōṉḏṟiṉum avargaḷai veṟuttal āhādu.
However bad other people may appear to be, disliking them is not proper [or appropriate].
விருப்பு வெறுப்புக ளிரண்டும் வெறுக்கத் தக்கன.
viruppu-veṟuppugaḷ iraṇḍum veṟukka-t takkaṉa.
Likes and dislikes are both fit [for one] to dislike [spurn or renounce].
பிரபஞ்ச விஷயங்களி லதிகமாய் மனத்தை விடக் கூடாது.
pirapañca viṣayaṅgaḷil adhikam-āy maṉattai viḍa-k kūḍādu.
It is not appropriate to let [one’s] mind [dwell] excessively on worldly matters.
சாத்தியமானவரையில், அன்னியர் காரியத்திற் பிரவேசிக்கக் கூடாது.
sāddhiyamāṉa-varaiyil, aṉṉiyar kāriyattil piravēśikka-k kūḍādu.
To the extent possible, it is not appropriate to intrude in other’s affairs.
பிறருக் கொருவன் கொடுப்ப தெல்லாம் தனக்கே கொடுத்துக்கொள்ளுகிறான்.
piṟarukku oruvaṉ koḍuppadu ellām taṉakkē koḍuttu-k-koḷḷugiṟāṉ.
All that one gives to others one is giving only to oneself.
இவ் வுண்மையை யறிந்தால் எவன்தான் கொடா தொழிவான்?
i-vv-uṇmaiyai y-aṟindāl evaṉ-dāṉ koḍādu oṙivāṉ?
If one knew this truth, who indeed would remain without giving?
After discussing this Michael answers questions on this subject and other aspects of Bhagavan’s teachings, particularly the practice of self-investigation (ātma-vicāra) and self-surrender.
An MP3 audio copy of this video can be listened to or downloaded from https://mediafire.com/?e55qf5nz1jnduj8
Информация по комментариям в разработке