•Gerçek Sevgi• || Gerçek hayat hikayesinden esinlenilmiştir || -Bölüm 9 ~Ayrılık~

•Gerçek Sevgi•

'Bölüm 9

•••

1 Aralık 2022
~Perşembe günü~

Sınıfa geçip kızların yanına gittim Mert'e baktım yerinde oturuyordu teneffüste giderim yanına diye yerimden kalkmadım

Biraz sonra da hoca geldi zaten ders İngilizceydi gerçekten sıkıcıydı.

Hoca performansları topluyordu Mert'in de performansını ben yaptığım için performansı ona verdim

Mert: sağol

Naz: Birşey değil

Ve sadece İngilizce değil Mert'in birçok performansını ben yapmıştım kendim için yapsam üşenirim ama onu sevdiğim için yaptım hiç sorun değildi.

Kendi performanslarıma bile bu kadar özenmemiştim.

Performansı hocaya verip yerime oturdum birkaç dakika sonra telefonuma mesaj geldi.

Lovly Boy (Mert): Yine başladın soğuk yapmaya hayırlısı

:Ne yaptım ki?

:Ne oldu?

Ona baktığımda telefonuna bakmasına rağmen cevap vermiyordu.

Kafamı sıraya koyup gözlerimi kapattım. Biliyordum yine aynısı olacaktı ayrılacaktı emindim buna

Teneffüste onunla konuşmayı deniycektim.

Teneffüs için dakika sayarken sonunda çaldı zil

Mert direkt tuvalete gittiği için onunla konuşmadım

Sınıfta gelmesini beklerken Arda ile sınıfa girdiğini gördüm.

Yanına gittim.

Naz: Konuşalım mı?

Mert: Sen git Arda gelirim ben

Mert: Tamam

Beraber koridarda bir kenara geçtik.

“Ne oldu?” diyebilmiştim sadece kelimeler boğazıma düğümleniyordu

Ağlamamak için zor duruyordum

Mert: Yani ben gelmesem gelmiyorsun yanıma

Naz: Daha ilk ders ama birşey yapmadım ki

Mert: Yapma lütfen

Sınıfa geri dönmüştü gözlerim istemsizce doluyor boğazımda bir acı hissediyordum.

Bütün derslerde Mert'i izledim o ise hiç bakmadı bana arda ile oyun oynuyorlardı sadece.

Öğlen arası olduğunda canım istemediği için yemeğe gitmedim.

Mert'e mesaj attım.

“Yemek yedikten sonra dolaşalım mi?”

“Tamam”

“Tamam haber verirsin”

10 dakka sonra Mert aradı

Naz: Efendim?

Mert: Ben Ardagille dolaşıcam sonra dolaşırız

Naz: Tamam

dedim sesim o kadar sessiz çıkmıştı ki kendi sesimi ben bile zor duydum ağlamak üzereydim bu sefer

Birşey demeden kapattı

Şimdi sorun bende mi? Ona dolaşmak istiyorum demiyor muşum soğuk davranıyormuşum ...

O ne yapıyor peki sanki gel dolaşalım dediğimde kabul ediyor da

Okulun bahçesinde duruyorduk.

Sadece yeri izliyordum ayağımla kuma birşeyler çiziyordum kimsenin sessizce akan gözyaşlarıma görmesini istemiyordum.

Arda: Naz ne oldu?

Naz: Hiç birşey yok

Naz: Ben sınıfa gidiyorum Enfeksiyon performansını yarım yapmıştım onu tamamlayım

Kader: Nereye dur

Naz: Sınıfta görüşürüz.

Arda: Naz'a ne oldu

Elif: Mert ile araları bozuk heralde.

•••

Zil çaldığında Mert sınıfa gülerek girdi onu gördüğümde kafamı önüme eğdim performansı yazıyordum kafamı dağıtmam lazım.

Ders boyu bana hiç bakmadı yanıma da gelmedi.

Diğer ders bedendi herkes üstünü değiştirmek için spor salonuna indi.

Mert ile hala konuşmamıştık...

Hoca yoklama aldıktan sonra serbest bıraktı.

Mert spor salonunda kalmıştı futbol oynuyorlardı

Elif* ile Mert'in çok yakın olduklarını gördüm.

(Kafanız karışmasın hikaye de olan elif benim yakın arkadaşım Mert ile yakın olan şuan bahsettiğim farklı biri kafanız karışmasın diye yanına “*” koyucam.)

Elif* başından beri Mert'e çok yakın davranıyordu tam bir pick me kısa boylu diye kendini tatlı sanıp erkeklere yanaşmaya çalışıyor

Onları izlemek kalbimi ciddi anlamda acıtıyordu.

Naz: Bahçeye mi çıksak burası soğuk

Rümeysa: gidelim hadi

Beraber çardağa oturduk ben hala Mert ve Elif'i* düşünüyordum.

Neden bu kadar yakınlar ki ben sevgilisiyim benden daha yakın

Elif telefonunu bana doğru uzattı

Mesaj kısmına girip

“Neyin var ” yazmıştı

Telefonunu elinden alıp

“Mert ayrılacak sanırım ”

Yazıp verdim

“Tamam üzülme artık” yazdı başımı salladım ona etrafımızda diğerleri de olduğu için birşey diyemiyorduk.

Son derste bedendi tüm sınıf dışardaydık.

Dersin bitmesine son dakikalardı

Mert bir kenarda su içiyordu kalkıp onun yanına gittim

Naz: Konuşabiliriz miyiz?

Mert: Yurda gidince mesaj yazarım tamam mı?

Naz: Tamam

Gözlerim dolmuştu

Hızlı adımlarla çantımı koyduğum yerden aldım.

Koşarak yurda doğru gittim göz yaşlarım süzülüyordu.

Arkamdan kaderin bağırdığını duydum en son.

Çantamı bırakır bırakmaz tuvalete gittim.

Klozetin üzerine oturdum ayaklarımı kendime doğru çektim ağlıyordum

Sessizce ağlamak o kadar zor oluyordu ki kızların seslenmesi ile çıktım.

Elif: Ne oldu ya

Kader: Noldu

Naz: Ayrılacak galiba salak! Diyebildim ağlayarak

Kızlarla etüte gittik orda kimse yoktu Mert'e yazdım...

devamı sabitli yorumdaa