EN SON VEDA….!

Bir gün mutlaka en son veda olacak…!
Aynı gün ben sensizliği tadacağım.
Ölen yalnıca ben olmayacağım.
Ben gözlerimi yumacağım,
senin dünyan kararacak.
Ruhum bedenimi,
Ben seni terketeceğim.
İşte o gün,
ben senden gideceğim.
Mevtanın bedeni ben,
Mevtanın Adı sen olacaksın.
Beni cenaze arabasına koyacaklar,
lakin seni gasilhaneye getirecekler.
Gassallar
beni teneşire yatıracaklar, ama seni gasil edip, yıkayıp, paklayacaklar.
Beni tekfine niyetlenecekler,
Seni kefene saracaklar.
Bana hüzünlenip ,
sana ağıtlar yakacaklar.
Sela okunurken benim adım geçecek,
ama herkes sana üzülecek.
Musallada, imam;
Benim için,
“nasıl bilirdiniz…?” diye sorup,
Senin için,
HELALLİK isteyecek.
Er kişi niyetine tekbir alıp, hatun kişi niyetine el bağlıyacaklar,
Benim için niyet edip, senin için el bağlayacaklar.
Bana fatihalar okunurken,
Senin cenaze namazını kılacaklar.
Teşyi için
Omuzlarda beni taşıyacaklar,
her adımda seni anacaklar.
Defin için
Mezara beni indirecekler, lakin seni gömecekler.
Her kürek toprak benim üzerime atılsada,
senin üstün kapanacak.
Mezar taşında benim adım yazılsada,
senin adın okunacak.
Mezar taşımda,
“LEVENT AYGÜN “
yazılsada,
…… senin adın okunacak.
Taziyeler benim için olcak,
ama senin yasın tutulacak.
Hayrıma helvalar kavrulacak,
ama senin ruhuna dağıtılacak.
Hasılı,
Bir mezarım olacak ama senin haberin olmayacak.
BİR MEZAR OLACAK, İÇİNDE BEN , İÇİMDE SEN…!
Herkes bunu bilecek ama sen bilmeyeceksin…! LA.