ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ -Αλκη Ζέη-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Λόγος με tempo-Vana Sbarouni

ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ -Αλκη Ζέη-Διήγημα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Λόγος με tempo-Vana Sbarouni
   / @tempo-2933  
"Ήτανε καταμεσήμερο. Έκαιγε ο ήλιος ντάλα κι ο Κώστας πότιζε τα δειλινά. Πατούσε ξυπόλητος πάνω στις πλάκες, που ζεματούσαν και πότιζε τα παρτέρια, σύρριζα στα κάγκελα του κήπου.
— Τι μου ήρθε μεσημεριάτικα να ποτίσω; —αναρωτήθηκε.
Κοίταξε έξω στον δρόμο και σάστισε. Χιόνι, παγωνιά. Ένας άνθρωπος, με γούνινο καπέλο και χοντρό παλτό, κάπνιζε ξένοιαστα. Κρατούσε με το ένα χέρι το κάγκελο και φορούσε χοντροπλεγμένο μάλλινο γάντι, με ένα δάχτυλο. Θα ‘τανε πολύ νέος κι έμοιαζε του Μπόρια — όπως τον είχε δει, τουλάχιστο, στη φωτογραφία. Όμως ο Κώστας ένιωθε τη δική του την πλάτη να τη ζεματά ο ήλιος, έτσι όπως ήτανε γυμνός από τη μέση και πάνω. Άφησε τον σωλήνα κι έκανε να πάει κοντά στα κάγκελα. Τότε ακούστηκε ένα γκαπ-γκουπ, ύστερα ένα σουρτό ξύσιμο…
Ο Κώστας πετάχτηκε κι ανακάθισε στο κρεβάτι. Η Ταμάρα ανασάλεψε δίπλα του κι άπλωσε νυσταγμένα το χέρι της, σαν να ‘θελε να τον καθησυχάσει. Το γκαπ-γκουπ συνεχιζόταν από τον δρόμο. Ήταν οι οδοκαθαριστές, που έσπαγαν με λοστούς τον πάγο κι ύστερα τον μάζευαν με τα φτυάρια.
Αυτό το πρωινό ξύπνημα δεν έλεγε να το συνηθίσει κι ας πέρασαν δυο χρόνια. Όχι γιατί ξυπνούσε απότομα και ταραζόταν η καρδιά του, που τώρα τελευταία δεν πάει τόσο καλά, μα γιατί του ‘κοβε τα πρωινιάτικα όνειρα πάνω στη γλύκα..."
Αν σας άρεσε το βίντεο μην ξεχάσετε να κάνετε ΕΓΓΡΑΦΗ και LIKE    / @tempo-2933  . Ευχαριστώ.
#λογοτεχνία #logotexnia #audiobook