Poetry - SA PAGITAN KA NATAGPUAN by Maimai Cantillano

SA PAGITAN KA NATAGPUAN
by Maimai Cantillano

For Times at the Yard 2016
(c) Ophelia & Co.

Words: Maimai Cantillano
Music: Marla Zuñiga
Directed by: Kit de Silva
Video: Mj Bermudez and Meiji Laugo

SA PAGITAN KA NATAGPUAN
by Maimai Cantillano

Parati kong naririnig ang dalawa sa mga uri ng pag-ibig
Tamang pag-ibig ngunit maling panahon
Tamang panahon, ngunit maling pag-ibig
Hindi ko alam kung alin tayo sa dalawa
Kung tama pa ba o mali na

Nasaan ka na ba?
Hindi na ba talaga tayo magkakatagpo?
Dahil kung ito’y tagu-taguan,
Hindi ko alam kung sino sa atin ang taya
O kung sino sa atin ang nawawala
Napapakaliwanag ng buwan
Ngunit hanggang ngayon hindi pa rin tayo magkakitaan
Hindi ko alam kung sino ba sa atin ang nagtatago
Dahil matagal nang tapos ang isa hanggang sampu
Matagal na rin akong umalis saking pinagtataguan
At ngayon, patuloy na naglalakad sa kawalan na dati ay kalawakan
Kalawakan na sabay nating pinagmamasdan
Sa ilalim ng nagniningning na mga bituin
Kasama ang mga alitaptap na sumusulyap sa pag-ibig natin
Ngunit sino bang nagtatago? At sino ang naghahanap
Lumalalim na ang gabi pero wala ka pa rin sa aking tabi
Kaya’t sabi ko
Hindi na ako pwedeng maglaro
Hahanapin kita kaya’t ako’y tumayo
Wala akong pakealam kung ako’y madapa
O kung ako ma’y mataya
Isinantabi ko ang takot ko sa dilim
O sa kung anong nasa likod ng dilim
Dahil kailangan kitang bawiin sa tadhana
Hindi ko alam kung paano pero babawiin kita
Hahanapin kita
Kahit nasaan ka pa
Hahanapin kita
Hahanapin kita

At nakita na nga kita
Natagpuan kita sa pagitan ng gabi at umaga
Hindi alam kung magpapatuloy pa
Kung nanakawin pa ang mga tala para sa akin
Dahil alam mong kahinaan ko ang mga bituin
Natagpuan kita sa pagitan ng laban at paalam
Nakikipagdigma sa tadhana
Dahil ang sabi mo, iyon ang tama
Natagpuan kita sa pagitan ng ngayon at bukas
Masaya ngunit lumuluha
Hindi ko alam kung anong paniniwalaan ko
Kung ang ngiti mo ba o ang luha mo
Natagpuan kita sa pagitan ng mahal kita at ng minahal kita
Ngunit nagdurugo ka na

Patawad
Dahil kung minsan, mas nauuna pa ang dila kong pumutak
Kaysa mag-isip ang kulubot kong utak
Patawad dahil kung minsan
Nauuna pa ang pagmulat ng aking mga mata
Kaysa sa pagtibok ng puso kong hinahapo na
Patawad dahil kung minsan
Binabalewala ko ang mga tenga mong hindi napapagod sa
Pakikinig sa bawat pantig na niluluwa ng aking bibig
Kahit minsan wala naman talagang kwenta
Ang mga binibitawan kong salita
Patawad
Kung isa ako sa dahilan ng pagsikip ng ‘yong mundo
Kung ang dating payak ay naging komplikado
Patawad
Kung isa ako sa nagpunla ng takot sa loob mo

Na unti-unting lumaki at ngayon ay iyo nang inaani
Patawad
Kung mas pinili kong magtago
Para lang hanapin mo
Kahit na ang dapat mong hanapin ay ang sarili mo
Naging makasarili ako
Kaya’t heto, nagkasalisi tayo
Sabay tayong naghanap
At sabay rin tayong nagtago
Nakakapagod pala ang laro
Akala ko kasing simple lang ng pagbilang mula isa hanggang sampu
Pero hindi pala
Kaya’t patawad
Dahil hindi ko na kayang makita kang nagdurugo sa pagitan
Ng gabi at umaga
Ng laban at paalam
Ng ngayon at bukas
At ng mahal kita at minahal kita
Hindi ko na kayang makitang nasasaktan ka
Kaya’t mahal,
Malaya ka na