ธรรมะคือความจริง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 มี.ค. 2567

ธรรมะคือความจริง
ความจริงขั้นที่หนึ่งก็คือ
ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาสู่ความรับรู้ของเรา
อยู่ชั่วคราวแล้วก็ดับทั้งสิ้น
ความจริงระดับกลางก็คือ
ร่างกายนี้ไม่ใช่ของดีหรอก
ร่างกายนี้คือทุกข์
มีแต่ทุกข์มากกับทุกข์น้อย
ความจริงขั้นสูงก็คือ
จิตใจนั่นล่ะมีแต่ทุกข์
ทุกข์มากกับทุกข์น้อย
ตรงที่เห็นทุกข์เรียกว่าเรารู้ทุกข์
ถ้ารู้ทุกข์แจ่มแจ้ง กายนี้ทุกข์ ใจนี้ทุกข์
ความยึดถือในกายในใจก็ไม่มี
ความอยากให้กายให้ใจเป็นสุข
ความอยากให้กายให้ใจไม่ทุกข์ ก็ไม่มี
นี่รู้ทุกข์ก็ละความอยากได้
เรียกรู้ทุกข์แล้วละสมุทัยได้

ทันทีที่เราละความอยากออกจากจิตได้
นิโรธคือภาวะที่พ้นจากความดิ้นรนปรุงแต่ง
พ้นจากความอยากคือพระนิพพาน
จะปรากฏขึ้นให้เรารับรู้

นิพพานคือสภาวะที่สิ้นตัณหาสิ้นความอยาก
มันสิ้นความอยากได้เพราะมันรู้ทุกข์แจ่มแจ้ง
การรู้ทุกข์ก็คือการรู้ความจริงของกายของใจอย่างแจ่มแจ้ง
ก็จะละความอยากได้ ทันทีที่จิตหมดความอยาก
จิตเข้าถึงความสงบสุข
ความสงบสุขนั่นล่ะคือสภาวะของนิพพาน

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
6 มีนาคม 2567

อ่านถอดบทความฉบับเต็มได้ที่ https://www.dhamma.com/dhamma-is-real...
สารบัญวีดีโอ
0:00 อารัมภบท
2:26 ไม่มีธรรมะอันไหนจะสำคัญเท่ากับความรู้สึกตัว
11:40 ทุกครั้งที่เรารู้ว่าจิตใจของเราเป็นอย่างไร จิตเราจะตื่นขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
19:02 จิตตั้งมั่นได้แล้ว ถึงจะเดินปัญญาได้จริง
29:38 เฝ้าอยู่ที่ใจของเรา
37:06 สิ่งใดเกิดแล้วสิ่งนั้นก็ดับ นั่นล่ะคือความจริง
43:42 มีสติอ่านใจตัวเองเรื่อยๆ แล้วเราจะเข้าใจธรรมะในเวลาไม่นาน
49:19 คอยอ่านใจตัวเอง ไม่ใช่บังคับใจตัวเอง