เพชรน้ำเอกพระเครื่องเบญจภาคี "พระรอด เมืองลำพูน"

พระรอด พระนามที่ผู้สันทัดรุ่นก่อนเชื่อกันว่า เรียกตามนามพระฤาษีผู้สร้างคือ พระฤาษี "นารทะ" หรือพระฤาษี "นารอด" ส่วนผู้เขียนเข้าใจว่า พระรอดคงเรียกตามนามพุทธรูปศิลา องค์ที่ประดิษฐ์อยู่ในพระวิหาร วัดมหาวันที่ชาวบ้านเรียกว่า "แม่พระรอด" หรือ พระ "รอดหลวง" ในตำนานว่าคือ พระพุทธสิขีปฏิมา ที่พระนางจามเทวี อัญเชิญมาจากกรุงละโว้ พระนามนี้เรียกกันมาก่อนที่จะพบพระรอด พระพุทธรูปองค์นี้ ที่พื้นผนังมีกลุ่มโพธิ์ใบคล้ายรัศมี ปรากฏด้านข้างทั้งสองด้าน
การขุดพบกรุพระรอดในวัดมหาวัน
พระรอดมีการขุดพบครั้งแรกราวต้นรัชกาลที่ ๕ แต่ที่สืบทราบมาได้จากการบันทึกไว้ ของท่านอธิการทา เจ้าอาวาสวัดพระคงฤาษีในขณะนั้น และอาจารย์บุญธรรม วัดพระธาตุหริภุญไชย ว่าในปี พ.ศ. ๒๔๓๕ พระเจดีย์วัดมหาวันได้ชำรุดและพังทลายลงบางส่วน ในสมัยเจ้าหลวงเหมพินทุไพจิตร ทางวัดได้มีการปฏิสังขรณ์องค์พระเจดีย์ขึ้นใหม่ ในครั้งนั้นได้พบพระรอดภายในกรุเจดีย์มากที่สุด พระรอดมีลักษณะของผนังใบโพธิ์คล้ายพระศิลาในพระวิหารวัดมหาวัน ผู้พบพระรอดในครั้งนั้นคงเรียกตามนามพระรอดหลวง แต่นั้นมาก็ได้ นำพระรอดส่วนหนึ่งที่พบในครั้งนี้ นำเข้าบรรจุไว้ในองค์พระเจดีย์ตามเดิมอีกประมาณหนึ่งบาตร พระรอดที่ขุดพบในปี พ.ศ. ๒๔๕๑ ในครั้งนั้นฐานพระเจดีย์ใหญ่วัดมหาวันชำรุด ทางวัดได้รื้อออกเสียและปฏิสังขรณ์ขึ้นใหม่ ได้พบพระรอดที่บรรจุไว้ใน พ.ศ. ๒๔๓๕ ได้นำออกมาทั้งหมด และนำออกแจกจ่ายแก้ข้าราชการและผู้ร่วมงานในขณะนั้น เป็นการพบพระรอดจำนวนมาก พระรอดกรุนี้ถือเป็นพระกรุเก่าและตกทอดจนบัดนี้
#พระรอดกรุวัดมหาวัน
#เพชรน้ำเอกพระเครื่องเบญจภาคี
#พระเบญจภาคี