Yazarlık Okulu Ders Notları-23:Yazarların korkusu

Kurmaca eser yazanlar, kalemi kâğıdı alıp masa başına oturduklarında beyinleri çatlayıncaya kadar düşünürler ve bir şeyler üretmeye çalışırlar. Her kelimede içleri azalır, eksilir hep. Her kelimede “yazamama korkusu” yaşarlar. Her yazının bitiminde ve her kitaba son noktayı koyuşta içindeki her şeyi tükendiği hissine kapılmaktan kendini alamaz yazı erbapları.
Yazarların aşağı yukarı hepsi de yazdığı her kitabın son kitabı olabileceği ihtimali korkusu ile yaşarlar. Her defasında son cümlelerini yazdıkları endişesinden kurtulamazlar.
Bir kitaba veya yazıya son noktayı koyduklarındaki huzur tariften varestedir. Çünkü yazı erbabı yazma vesilesiyle içindeki zehri ve cerahati boşaltmıştır. Akıtmıştır. Bütün yükünü kitaba yüklemiştir.
Yazamama korkusu, yazarları tetikleyen en önemli unsurlardan biridir. Bu endişe ve telaş yazarı besler. Bir yazıyı kâğıda geçirirken başka bir yazının planlarını yapar, tohumlarını zihnine atar ve yeşertir onu.
Gecenin bir yarısında herkes sıcak yatağında mışıl mışıl uyurken yataklarında bir o yana bir bu yana dönüp düşünenleri; korkuları, acıları, sevinçleri ve sancıları yataktan kaldırır, eline kâğıt kalem aldırır ve yazdırır. Beste yaptırır. Şarkı sözü yazdırır.