"asansörde bebeğini öldürmeye çalışırlar" tek bölümlük~/jimin ile hayalet/

🖇️ tamamen kurgudur
🖇️ kurgu bana(dreamxxjenlili'ye) aittir
🖇️ Oppacı değilim
🖇️ idoller ile ilgisi yoktur
🖇️🔞(somut) YOKTUR
🖇️ yazım yanlışları için üzgünüm

🎶: PRENS VE PRENSES
🎶:dayanamam ben bu son gidişine

jimin:29
iseul:25

kurgu:
iseul'den

akan son göz yaşımı sildikten sonra
hastaneden çıktım.
daha yeni doktorumdan 1 aylık hamile olduğumu öğrendim
tüm sıcak sular kafamdan aşağıya aktığını hissetmiştim o an

ama şimdi anlıyorum
terk edildikten sonra depresyona girmek yerine
tersine ayağa kalkılacağını
şu an benim içimde bir can değil iki can vardı
o benim canım olduğu sürece ayakta duracaktım

ben iseul ve bu hayattaki en şanssız ama bir o kadarda şanslı insanıyım

arabama binip
içimdeki kelebeklerin uçmasına izin vererek
yeni bir iş görüşmesine gidiyordum

bir elim bir anlık karnımı buldu. Sanki...
Daha erken olduğunu bildiğim halde içeride hareket ediyordu

yüzümde bir gülümseme oluştu

demek annelik duygusu buydu daha başlangıç olsada sonu hayal edememek sadece onu düşünmek
ne kadar güzel bir duyguymuş

arabamı büyük bir holdingin önünde durdurdum

burası Kore'nin en büyük holdingiy'miş
içeride kaybola bileceğim söylentisi bile vardı

derin bir nefes vererek içeriye adımladım

resepsiyon:buyrun ne için bakmıştınız

iseul:ben iş görüşmesi için gelmiştim

resepsiyon: AA evet bizde sizi bekliyorduk
bay kim odasında
sizi bekliyor

teşekkür edip asansör girdim aman tanrım burada kaç tane düğme vardı en üs kata basarak çalıştı

asansörden indiğimde karşımda büyük harflerle
kim taehyoung yazıyordu hemen kapıyı çalarak
içeri girdim

birkaç konuşmanın ardından bana birkaç belge imzalatarak sözleşmeyi tamamladı

kim:tamadır artık holdingimizin bir çalışanısınız
tebrik ederim

ayağa kalkıp hafif bir eğilerek teşekkürümü ilettim

odadan çıkarak derin bir nefes verdim

bu gün ne çok yorulmuştum hemen eve gidip dinlenmek istiyordum

hemen asansörlerin olduğu yere gittim
bir kaçı çalışıyordu bende
en sonundaki asansörün düğmesine bastım ve beklemeye başladım

bir yandan karnımı seviyor bir yandan asansörü bekliyordum

asansörün geldiğine dair ses geldiğinde hazırlanıp kapının açılmasını bekledim

kapı açıldığı anda....

yüzüme gelen sıvı şey ile gözlerimi sıkıca kapattım

bir anda gözlerimi açtım ve ayaklarım dibinde yatan adama baktım

×:siktir bu kadının burada ne işi var

kafamı yerden kaldırıp önümde duran
korumalarıyla asansörün içinde olan adama baktım

×:alın şunu içeri gebertin çabuk

hızla yanıma gelen korumalarla neye uğradığımı şaşırdım sıkıca karnımı tutum ve tam kaçacakken beni yakalayıp asansörün içine ittiler
asanörün kapısını kapatarak beni köşeye sıkıştırdılar

önüme patronları sandığım adam gelip eyildi

jimin- yazık,çok yazık senin gibi birini öldüreceğim için birazcık üzgün olabilirim

söylediği şey ile gözlerim artık kendini bıraktı
tek tek akıttı göz yaşlarımı

iseul:lütfen bırakın gideyim
kimseye birşey anlatmam

jimin:bizde bu yalana inanıp bırakalım da
polise git demi

iseul: HAYIR HAYIR YEMİN EDERİM POLİSE ŞİKAYET ETMEYECEĞİM lütfen bırakın...

×: sen o çeneni bir kapatsana

arkadan gelen sesten sonra
karnıma yediğim tekmeyle
acı içinde yere yığıldım

cenin pozisyonunda karnımı tutuyordum

iseul:lütfen yapmayın...
karnıma giren ağrılarla dahada ağlıyordum

jimin: yeter bu kadar ağladın

konuşan kişi arkasını dönerek
komutu verdi

jimin:bitirin işini

karşımdaki adam silahı
bana doğrulttu
tetiği çekti-...