Τ' Ηλ το Κάστρον (Παραλογή του Πόντου)

Πτυχιακή παράσταση ερμηνείας Τσανασίδη Ιωάννη '' εγώ έμ' π' ετραγωδεσα''

-Λύρα : Τσανασίδης Γιάννης -Ερμηνεία : Τσακηρίδου Νατάσα -Λάφτα : Μωυσιάδης Ιάκωβος -Νταούλι : Ταρπινιάν Γρηγόρης -Μουσική: Παπαδόπουλος Ηλίας και Τσανασίδης Γιάννης Β', Γ', Δ' και Ε' Μέλος
Στίχοι: Παραδοσιακοί, Μουσική: Παραδοσιακή Α΄ Μέλος

"Τ' Ηλ το Κάστρον"
Όλια τα κάστρα είδα κι όλια γύρισα
κι άμον του Ήλ’ το Κάστρον, κάστρον ‘κ’ έτονε.
Σεράντα πόρτας είχεν κι όλια σίδερα
κι εξήντα παραθύρια κι όλια χάλκενα.
Και του γιαλού η πόρτα έτον μάλαμαν.
Τούρκος το τριγυρίζει, χρόνους δώδεκα,
μήδ’ επορεί να παίρει, μήδ’ αφήνει ατό.
Κι ένας μικρός τουρκίτσος, ρωμιογύριστος,
ρόκαν και ροκοτζούπιν βάλ’ ‘ς σα μέσα του,
αδράχτιν και σποντύλιν παίρ’ ‘ς σα χέρια του,
μαξιλαρίτσαν βάλει κι εμπροζώσκεται
κι εγέντονε γυναίκα, βαριασμένισσα.
Το κάστρον τριγυρίζει και μοιρολογά.
Άνοιξον, πόρτα, άνοιξον, καστρόπορτα,
Άνοιξον να εμπαίνω, τούρκοι διώχν’νε με.
Ναϊλί εμέν την μάρσαν, την χιλιάκλερον
και που να παιδοποίγω, χειμωγκόν καιρόν.
Άνοιξον, πόρτα, άνοιξον καστρόπορτα
Άνοιξον να εμπαίνω, Τούρκοι διώχν’νε με.
Το κάστρον ‘λογυρίζει και μοιρολογά
κι η κόρ απέσ’ ακούει και καρδοπονά.
Κι απ’ όθεν ‘μπαίν’ ο ήλιον, έμπα απέσ’ κι εσύ
Κι από’ όθεν ‘βγαίν’ ο φέγγον, έβγα έξ’ κι εσύ.
Κι άμον ντ’ ενοίγε η πόρτα, χίλιοι έτρεξαν
κι άμον ντ’ εκαλανοίγε, μύριοι έτρεξαν.
Κι άλλοι την κορ’ αρπάζ’νε κι άλλοι τα φλουριά
κι από το παραθύρ’ η κόρ’ επήδησε,
‘ς σε παλληκάρ’ εγκάλιας ψυχομάχησε.