vazgeçtim işte

Vazgeçtim işte...

İyi bir insan olmak için verdiğim
Bütün mücadelelerden artık vazgeçiyorum.
Yoruldum Yoruldum...kim ne düşünürse düşünsün
Kabul ediyorum başaramadım, yenildim, kaybettim,
Hayatımı hep insanların beklentilerini karşılamak için
Umarsızca şekillendirmeye çalıştım, kendime aldırmadan
Kimseyi kırmamak için çok uğraştım, çabaladım,
Yıllar geçti ömrüm tükendi bu yolda ama
Ne Kimseyi memnun ne de mutlu edebildim...
Aslında bütün bu boşa giden yıllarım bana şunu anlattı
İnsanlara ne kadar iyi olursan ol asla yetmiyorsun,
İstekler hiç bitmiyor, beklentiler hep artıyor,
Kalbini yerinden söküp alan bile onunla yetinmiyor
Ruhuna umutlarına göz dikiyor...
Geçmişini heba eden kimse yeter demiyor
Yarınlarına da el uzatmaya kalkıyor...
Bu yüzden anlayışlı biri olmaktan vazgeçtim işte...

Bu güne kadar herkesin derdine kulak asıp
Elimden geldiği kadar derman olmaya da çalıştım,
Kimsenin bana olan güvenini kırmadım
Sırf yüzü gülsün diye bazılarının
Kendi hayallerimi hep erteledim zamana verdim
Sonra baktım ki omuz verdiğim herkes yol aldı
Etrafımda ne eş ne dost bana bir ben kaldım
Birde onca yılın mükafatı bu unutulmuşluk,
Sanki hiç biri hiç bir zaman olmamış gibiydi,
Bir kabustan uyanır gibi kan ter içinde
Bir başıma yapa yalnız kaldım...
Bu yüzden inanmaktan vazgeçtim işte...

Geçip giden yılların bana öğrettiği çok şey var...
Aslında insanın en büyük nankörlüğü
Herkesten çok kendineymiş...
Daha yarın kendisinin bile ne olacağını bilmediği halde
Kendi hayatını bir köşeye atıp
Bir gün onu yarı yolda bırakacak birine umut oluyor
Ve en kötüsü de bütün bunları bildiği halde yapıyor
Ne canına ne bedenine ne de ruhuna acıyor.
Bende o insanlardan birisiyim işte
Onca yaradan hayal kırıklığından
Kendime yaşattığımdan sonra...
İyi bir insan olmaktan artık vazgeçtim işte...
Bu saatten sonra yol yürüyene, aşk sevene,
Düş görene, yaş ağlayana hayırlı olsun...
Ben inanmaktan vazgeçtim işte...
Yaman Karaca
@yamansiir