Kıbrıs Kahramanı Albay Halil İbrahim Karaoğlanoğlu

Yavru vatan Kıbrıs’ın vatan olması için şehit düşen askerlerden Albay Halil İbrahim Karaoğlanoğlu, Osmaniyeliler için ayrı bir anlam taşıyor. Öyle ki Şehit Albay’ın ismi şehrin en büyük parkına verilmiş. Bugün Kıbrıs Barış Harekatı ve Şehit Albay Karaoğlanoğlu’nu yakından tanıyacağız.

Tarihler 20 Temmuz 1974’ü gösterdiğinde Türk askerinin Kıbrıs’a çıkmasına karar verildi. Adaya ilk çıkacak kuvvet, Osmaniye’de konuşlu 50. Piyade Alayı idi. 39. Tümene bağlı 50. Piyade Alayının Komutanı Piyade Albay Halil İbrahim Karaoğlanoğlu, askerlerin baba gibi sevdiği bir komutandı. Heybetli, babacan, bilgili bu komutan alaydaki tüm askerleri adlarıyla bilirdi. Albay Karaoğlanoğlu ve 50. Piyade Alayı Osmaniyelilerin sevgi seliyle bir Perşembe akşamı Kıbrıs’a yolcu edildi. Komutan görev yaptığı süre içinde Osmaniyelilerle çok sıkı bir bağ kurmuştu.

DÖNEMİN OSMANİYE BELEDİYE BAŞKANI HASAN ÇENET, Şehit Albayla son görüşmesini şöyle anlatıyor; “Ankara’dan gelir gelmez 50. Piyade Alayının Kıbrıs’a doğru yola çıktığını öğrendim. Çok değerli dostum Albay Halil İbrahim Karaoğlanoğlu’nu son bir defa görmek istiyordum. Bu umutla araçla yola çıktım ve Ceyhan dolaylarında konvoya yetiştim. Karaoğlanoğlu’yla son kez orada görüştük. Büyük insan, büyük kumandan, sevgili dostum Karaoğlanoğlu, çıktığı bu yolun kendisine verdiği büyük gurur ve sevinç ile “gidipte dönmemek var” demişti”…
50. piyade alayı, adaya deniz piyadelerinden sonra çıkacaktı, Adaya gitmek için önce Mersin limanına gelen alayın askerleri gemilere binerken gurur doluydu. Kıbrıs Türkünü 11 yıllık zulümden, yüzlerce yıllık esaretten kurtaracaklardı.
20 Temmuz günü 50. Alay, pentemilli plajına çıkarma yaptı. 50. Alayın tüm taburları tertibat almış, deniz piyadeleriyle birlikte sıkı bir savunma alanı oluşturmuştu. 50. Alayın görevi; şafakla birlikte Girne yönüne taarruza geçmekti. Gece saat 22:00’yi gösterdiğinde Rum Muhafız askerleri doğu yönünden saldırıya geçti. Batı ve dağ yönünden de çok şiddetli ateş başlamıştı. Albay Karaoğlanoğlu, yardımcısı Yarbay Cevdet Ayken, birkaç karargah subayı, hava irtibat subayları karargahta ateş altındaki birliklerden haber alıyorlardı. Hiçbir Türk askeri geri çekilmemişti. Albay Karaoğlanoğlu subaylara biraz hava alalım dedi. Önde Komutan arkada Yarbay Cevdet Ayken ve Hava Binbaşı Fehmi Ercan kapının önüne çıktıkları anda bir patlama oldu… Geri tepmesiz bir top mermisi Albay Karaoğlanoğlu ve Binbaşı Ercan’ı şehit etmiş, Yarbay Ayken’i ağır yaralamıştı….
Albay Karaoğlanoğlu’nun naaşını temiz bir çarşafa sararak evin içine taşıdılar. Doğu kesiminde askerler savaşıyordu, onlara bir şey söylenmedi. Ama karargaha yakın olan birlikler durumu öğrendi. Savaşta cengaver olan Mehmetçik, bir baba gibi sevdikleri komutanın şehadetini öğrenince yetim çocuklara döndü. O acıyla rumlara ateş yağdırdılar. Bazıları sessizce bazıları hüngür hüngür ağlıyor, bazı askerler hem ateş ediyor bir yandan dua ediyordu… Şafak söktüğünde Rumlar çekilmişti. 50. Alayın iki tabur komutanından kıdemli olanı Alay Komutanlığına atandı.
Albayın eşi Nejla Karaoğlanoğlu Osmaniye’deydi, sabaha doğru lojmandaki telefon çaldı arayan babası gibi subay olan oğlu Kürşat’tı “anne” dedi. “Ankara’ya gelmen gerek”… Vatan için geçen bir hayat, Kıbrıs’ta ki mezalimi sona erdirme uğruna şehadete ermiş, Türk askeri kanıyla yeni bir tarih destanı yazmıştı… Şehit Albay ailesi ve silah arkadaşları tarafından Ankara’da son yolculuğuna uğurlandı…
Osmaniye Halkı, sevdikleri ve saydıkları Halil İbrahim Albay için çok üzüldü. Yerel gazetelerde bu üzüntünün sonucu olan haberler yazılıyor, şehrin önde gelenleri taziye mesajlarında bulunuyordu. Osmaniye Kaymakamı Tahsin Bilgen duygularını şöyle ifade ediyordu; “İnsanların vatan ve milletleri için görev yaparken ölmesi elbette ki ölümlerin en yücesidir. Şehadeti ile yüreklerimiz acı ile yanarken ebedi aleme göç eden bu aziz ruhun önünde saygı ile eğiliyorum”…
Osmaniyeliler kahraman komutanlarını hiç unutmadı… adını şehir merkezindeki parka, okullara ve kışlaya verdiler… Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı merhum Rauf Denktaş, 2005 yılında Osmaniye’yi ziyaret ettiğinde, Şehit Albay Karaoğlanoğlu Parkında bulunan anıtına çelenk bıraktı…

Tarih 7 Ocak 1974…Osmaniye Kurtuluş bayramını kutluyor. Tören alanında kürsüde bir Albay konuşuyor; “Bundan sonra Türk Silahlı Kuvvetleri bir savaşa girişirse bu savaş, Türk topraklarında değil, düşman işgalinde bulunan topraklarda gerçekleşecektir”…

Yazan - Seslendiren: Murat Deniz Demirci
Montaj: Resul Özdil

#osmaniye #Kıbrıs #HalilİbrahimKaraoğlanoğlu #Kahramanı #Albay