Aleksandar Fatić: Simbolički sadržaj psihoze: osnovi interpretativne psihoterapije

Savremena integrativna psihoterapija sagledava tradicionalne psihoterapeutske pravce kao segmente jednog u osnovi filozofskog pristupa psihoterapiji. Ona počiva na razumevanju psihoze kao egzistencijalnog fenomena, a ne isključivo kao patološkog stanja, i u svojoj interpretaciji kako latentne psihoze tako i manifestne psihoze polazi od interpretacije simboličkog sadržaja iskustva po hermeneutičkoj metodologiji. U tom smislu, kompletna psihoterapija je filozofska hermeneutika, a konkretni modeli te hermeneutike odgovaraju teorijskim postavkama koje su najbliže terapeutu. Jedna od ključnih teza integrativne psihoterapije, koja se u novije vreme najviše povezuje sa radom Irvina Yalom-a i Lou Marinoff-a, je da „škola“ ili „metod“ više služe dobrobiti terapeuta nego klijenta, te da je napredna forma psihoterapije ona vrsta pristupa koju Gerd Achenbach naziva „metod bez metoda“, odnosno čista hermeneutika koja je u stanju da apsorbuje sve tradicionalne koncepte koji se koriste da strukturišu psihoterapeutsko iskustvo. Predavanje će ukratko predstaviti konceptualizaciju psihoze karakterističnu za integrativnu psihoterapiju i filozofsku praksu sa posebnim referencama na rad Andersa Lindseth-a, Ran Lahav-a, i lakanovske tradiciije koja zasniva klasičnu (predpozitivističku psihijatriju i psihoanalizu).

Aleksandar Fatić je naučni savetnik u Institutu za filozofiju i društvenu teoriju i redovni profesor filozofije. Njegove najznačajnije skorije knjige su Virtue as Identity: Emotions and the Moral Personality (London and New York: Rowman and Littlefield) i Transitional Justice in Troubled Societies (zajednički sa Klaus Bachmann-om i Igor Lyubashenko-m, London: Rowman and Littlefield, 2018). Bavi se filozofskom praksom i predsednik je Srpskog udruženja filozofskih praktičara. Sertifikovani je naučni saradnik i savetnik Američkog udruženja filozofskih praktičara (APPA).