Скачать или смотреть HbA1c သည် ၆.၅% ထက်မြင့်နေပါက ဆီးချိုရောဂါရှိ

အမျိုးအစား ၁ ဆီးချိုရောဂါ သည် အသက် ၃၀ အောက်လူများတွင် အဖြစ်များပြီး ပန်ခရိယ မှ အင်ဆူလင်ဟော်မုန်းထုတ်လုပ်မှု ရပ်တန့်သွားသောအခါ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ၎င်းမှာ ခန္ဓာကိုယ်၏ ကိုယ်ခံအားစနစ်က ပန်ကရိဆလင်းကို အမှားအယွင်း တိုက်ခိုက်မိသောကြောင့် ဖြစ်တတ်သည်။

ဒုတိယအမျိုးအစားမှာ အမျိုးအစား ၂ ဆီးချိုရောဂါ ဖြစ်သည်။ ဆီးချိုရောဂါရှိသူ ၁၀၀ ဦးတွင် ၉၅% ခန့်မှာ အမျိုးအစား ၂ ဆီးချိုရောဂါဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အသက် ၃၀ အထက်လူများတွင် အထူးသဖြင့် အလတ်စားနှင့် အသက်ကြီးသူများတွင် အဖြစ်များသည်။ အမျိုးအစား ၂ ဆီးချိုရောဂါတွင် ခန္ဓာကိုယ်သည် လုံလောက်သော အင်ဆူလင်ကို မထုတ်နိုင်တော့ဘဲ အင်ဆူလင်အပေါ် တုံ့ပြန်မှုလည်း လျော့နည်းသွားသည်။ ဤအခြေအနေကို အင်ဆူလင်ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်း (insulin resistance) ဟုခေါ်သည်။

အမျိုးအစား ၁ ဆီးချိုရောဂါသည် လုံးဝမပျောက်ကင်းနိုင်သော ရောဂါဟု သတ်မှတ်ရခြင်းမှာ ခန္ဓာကိုယ်၏ ကိုယ်ခံအားစနစ်က ပန်ခရိယ ကို ဖျက်ဆီးလိုက်သောကြောင့် အင်ဆူလင်ထုတ်လုပ်သည့် ဆဲလ်များ၏ ၉၅% ခန့် ပျက်စီးသွားလေ့ရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထိုဆဲလ်များ ပျက်စီးသွားပါက ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာခြင်း သို့မဟုတ် အသစ်ပြန်ဖြစ်ပေါ်ခြင်း မရှိတော့ပါ။

HbA1c သည် ၆.၅% ထက်မြင့်နေပါက ဆီးချိုရောဂါရှိသည်ဟု အတည်ပြုသည်။ အကယ်၍ ဆီးချိုဆေးများ မသောက်ဘဲ HbA1c ကို ၃ လအနည်းဆုံး ၆.၅% အောက်ထိန်းနိုင်ပါက၊ ထိုအခြေအနေကို ရောဂါယာယီပြန်လည်သက်သာခြင်း (remission) ဟုခေါ်ဆိုသည်။

အထူးကုဆရာဝန်ကြီး ပါမောက္ခ ဒေါက်တာတင့်ဆွေလတ်၏ ဆွေးနွေးချက်များမှ ဗဟုသုတရစေရန် ကောက်နှုတ်ဖော်ပြလိုက်ပါသည်။
WeCare Diabetes Platform: https://joinwecare.com/download