เรื่อง | เจ้าเขี้ยวตัน 🐗

เรื่อง : เจ้าเขี้ยวตัน ‪@nithan23‬

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีแม่มดอยู่ตนหนึ่งชื่อว่า 'แววดาว' นางแม่มดแววดาวอาศัยอยู่ในถ้ำซึ่งอยู่ในป่าลึก คอยจับสัตว์น้อยใหญ่กินเป็นอาหาร และในบางทีนางก็เอามาปรุงยา

ในป่าลึกที่แม่มดแววดาวอาศัยอยู่นั้น  อุดมสมบูรณ์ไปด้วยสัตว์ป่า ซึ่งนางปีศาจก็ได้อาศัยจับสัตว์เหล่านั้นกินเป็นอาหาร แต่ว่า..อาหารที่แท้จริงของปีศาจแววดาวก็คือเนื้อมนุษย์

ซึ่งนางก็ได้กินเนื้อของคนไปเป็นจำนวนมากแล้ว เพราะว่าตรงชายป่าถัดออกไปจากถ้ำของนางนั้นเป็นหมู่บ้าน และก็มีชาวบ้านได้เข้ามาหาของป่าอยู่เป็นประจำ คนไหนโชคร้ายก็จะถูกนางแววดาวจับไปเป็นอาหาร

ในวันนี้ก็เช่นกัน มีชาวบ้านผัวเมียวัยกลางคนคู่หนึ่ง ได้เข้ามาเก็บผักและหาของป่าเพื่อนำไปทำเป็นอาหารและนำไปขาย ได้เดินพลัดหลงเข้าไปใกล้บริเวณถ้ำที่อยู่ของนางปีศาจ

ชาวบ้านหญิง : "พี่..ข้าว่าเราหลงทางแล้วล่ะ หยุดพักเหนื่อยก่อนเถอะ"

ชาวบ้านชาย : "ข้าก็ว่าอย่างนั้นแหละ"

พอรู้ว่าตัวเองหลงทาง สองคนผัวเมียก็นั่งพักกันอยู่สักครู่หนึ่ง ก่อนที่จะหลับไปโดยไม่รู้ตัว เพราะว่าแม่มดแววดาวที่อยู่ในถ้ำ ได้ยินเสียงของทั้งสองคนคุยกัน

จึงได้ออกมาดู และได้เป่าผงเห็ดเมาให้ลอยฟุ้งไปในอากาศ พอชาวบ้านสองผัวเมียสูดเข้าไปจึงทำให้ทั้งสองคนหลับไหล นางแม่มดก็ได้นำร่างของชาวบ้านชายหญิงคู่นั้นเอาไปทำอาหาร

แม่มด : "ฮ่า ๆๆๆ โชคดีจัง วันนี้ข้ามีอาหารเลิศรสกินแล้ว"

นางแม่มดหัวเราะชอบใจ และลงมือก่อไฟทำอาหารทันที เพราะนานหลายวันแล้วที่นางไม่ได้กินเนื้อมนุษย์เลย

ชาวบ้านคนแล้วคนเล่าที่เข้ามาในป่าแห่งนี้ น้อยคนนักที่จะรอดกลับออกไปได้ แต่ว่าก็ยังมีคนยอมเสี่ยงเข้ามาหาของป่าอยู่เสมอ ๆ เพราะว่าหากรอดออกไปได้ก็คุ้มค่า

สัตว์ป่าและพืชผักในป่าแห่งนี้มีขนาดที่ใหญ่มาก แถมยังมีลักษณะที่แปลกประหลาดไม่เหมือนที่ไหน หากนำออกไปได้ก็จะขายได้ราคางาม
นั่นจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมถึงได้มีชาวบ้านเข้ามาหาของป่าที่นี่เป็นประจำ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามีแม่มดแววดาวคอยจับคนไปกินเป็นอาหารอยู่

ณ หมู่บ้านชายป่า มีชายสองคนซึ่งเป็นพี่น้องกัน คนเป็นพี่ชื่อว่า ‘เข้ม’ และอีกคนซึ่งเป็นน้องมีชื่อว่า ‘ชาติ’

สองคนพี่น้องเป็นชายขี้เมา วัน ๆ กินแต่เหล้าและเมามาย ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะหาเงินเก่งแต่พอได้เงินมา ก็พากันเอาไปลงขวดเหล้าหมด

จนชาวบ้านต่างก็ส่ายหน้า เพราะเอือมระอาในพฤติกรรมของคนทั้งสอง แม้กระทั่งพ่อกับแม่ของชาติและเข้มเองก็ต้องตรอมใจตาย เพราะเบื่อหน่ายลูกชายที่เป็นคนสำมะเลเทเมา
เข้ม : “วันนี้มีเหล้ากินหรือเปล่าวะ ?”
ชาติ : “ไม่มีเลยพี่ ช่วงนี้จนกรอบมาก สงสัยพวกเราคงต้องอด”
เข้ม : “ไปจับปลาจับหอยมาขายกันดีกว่า เผื่อได้เงินซื้อเหล้า”
ชาติ : “ไปสิ ถ้าได้เยอะจะได้เอาไปขาย แล้วเราก็จะได้มีเหล้ากิน
พอพูดคุยกันจบ ชาติกับเข้มก็กอดคอกันเดินลงไปกลางทุ่งนา พร้อมกับสวิงและแห เพื่อหาปลาหาหอยมาขาย หากได้เงินก็จะนำมาซื้อเหล้ากิน
#นิทาน #นิทานก่อนนอน #นิทานพื้นบ้าน #นิทานเสียง #นิทานสั้น #นิทานสอนใจ