Bİ KÜÇÜK DİSLEKSİ MESELESİ

#psikoloji #pdr #ogrenmeguclugu #disleksi
Günümüzde özel öğrenme güçlüğü çeken çocukların yaşadığı problemlerin yeteri kadar bilinmemesi ve araştırılmaması sebebiyle birçok çocuk yetersiz olarak etiketlenmektedir. Bu yetersiz ve başarısız olarak olumsuz yaklaşılan çocukların sosyal hayatlarında kendilerini ifade edememeleri ve bunun sonucunda iletişim problemleri yaşadıklarını biliyoruz. Bi nebze de olsa bunu filmimizde yansıtmaya çalıştık. Sadece sanat ve spor alanında değil akademik anlamda da kendini geliştirmiş bir sürü bilim insanının da yaşadığı bu problem, doğru eğitim ve bilinçli toplum sayesinde olumlu neticelerle sonuçlanabilir.
Toplumun beğenilme arzusu ve mükemmeliyetçiliği sebebiyle veliler bu güçlüğü reddedebiliyor; filmimizde Mücahit’in annesi olan Sümeyye Hanım örnek veli profilindedir. Mücahit’in yaşadığı sıkıntının farkında ve destekçisidir. Başarının sadece sınav notu olarak algılanmasının, veli ve öğretmen baskısını arttırdığını biliyoruz. Ders notunun sadece okul başarısı değil zekasıyla ilişkilendirilmesi de çocuk üzerinde olumsuz etkiye sebebiyet verir. Filmimizde özgül öğrenme güçlüğü yaşayan bireyin bu tutumlara karşı özgüvenin daha da kırıldığını yansıtmaya çalıştık.
Filmimizin ilk sahnesinde öğretmenin notları sınıfa açık bir şekilde okumasının Mücahit’in yanında Sena olmasına rağmen koca sınıfta kendini ne kadar yalnız hissettiğini vurgulamak amacıyla kurgulamıştık. Mücahit’in sınıf içerisinde Muhammet öğretmenin baskıları altında özür dileme ihtiyacı hissetmesi ve tek kelime bir söz edememesi Dilanla sohbetinde dersleri sevmemesine ve sıkıcı diyerek geçiştirmesine sebebiyet vermiştir.


Dilan ve Sena’nın, Mücahit için farklı bir problemin var diyerek baskılaması Mücahit’in kendisini ayrıştırmasına ve onlarla birlikte sosyalleşmesine engel olmuştur. Sınıf öğretmeninin sınıf içerisindeki yanlış tutumlarına rağmen Mücahit’in problemlerini göz ardı etmemesi veya kendisi çözmeye çalışmayıp okul psikolojik danışmanına yönlendirmesi doğru bir davranıştır.


Dislektik çocukların diyalog kurmada problemlerinin üst seviyelerde olmamasına rağmen asosyallik problemi yaşadığını söyleyebiliriz. Farklılıklarımızın bizi toplumdan ötekileştirmemesi ve farkındalık adına böyle bir film üzerinden çalıştık. Sosyal medya hesaplarımız üzerinden paylaşmış olduğumuz filmimizin dislektik bireylerin kendisini yalnız hissetmemesi ve izleyenlerin dislektik bireylerle empati kurabilmesi birincil hedeflerimizdendir.