Tyrtarion - De tempestate

Anacreon - De tempestate (fram. 17.)
Horatius - Ad commilitones (epod. 13.)

www.vivariumnovum.net
www.facebook.com/vivariumnovum




Mεὶς μὲν δὴ Ποσιδηίων
ἕστηκεν νεφέλαι δ' ὕδει
βρύθονται βαρὺ δ' ἄγριοι
χειμῶνες παταγεῦσι.

Horrida tempestas caelum contraxit, et imbres
nivesque deducunt Iovem; nunc mare, nunc silüae
Threicio Aquilone sonant. Rapiamus, amici,
occasionem de die, dumque virent genua
et decet, obducta solvatur fronte senectus!
Tu vina Torquato move consule pressa meo;
cetera mitte loqui: deus haec fortasse benigna
reducet in sedem vice. Nunc et Achaemenio
perfundi nardo iuvat et fide Cyllenaea
levare diris pectora sollicitudinibus;
nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno:
„Invicte, mortalis deā nate puer Thetide,
te manet Assaraci tellus, quam frigida parvi
findunt Scamandri flumina lubricus et Simois;
unde tibi reditum certo subtemine Parcae
rupēre, nec mater domum caerula te revehet.
Illic omne malum vino cantuque levato,
deformis aegrimoniae dulcibus alloquiis.”