Nie mówię żegnaj - Katarzyna Sobczyk i H. Fabian

Muzyka: Maciej Kossowski, Słowa: Bogdan Loebl, Marek Gaszyński
Aranżacja Maciej Kossowski.

Gra Czeski zespół "The Samuels" w telewizyjnym programie - Giełdy Piosenki.

Maciej Kossowski - muzyk, kompozytor i autor tekstów. Swoją przygodę z muzyką zaczął będąc studentem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu a pózniej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku i Średniej Szkoły Muzycznej we Wrzeszczu gdzie pobierał lekcje trąbki i fortepianu.

Na wybrzeżu grał jazz w klubach studenckich z róznymi zespołami muzycznymi wsród nich z zespołem dixieland'owym "Flamingo" i z zespołem "Tralabomba Jazz Band", który był integralną częscią studenckiego teatru Jerzego Afanasjewa pod nazwą "Cyrk Tralabomba". W 1963 roku Maciej grał ze Zbyszkiem Namysłowskim i Włodzimierzem Gulgowskim przez miesiąc w lokalu Warszawskim pod nazwą "Kaprys" a następnie w Sopockiej Restauracji Alga gdzie zauważyli go "Czerwono Czarni," wówczas najpopularniejszy zespól mocnego uderzenia.

W 1963 roku Kossowski nagrał dla Polskiego Radia swoje pierwsze piosenki, które wkrótce podchwyciła cała Polska:

"Agatko pocałuj, Dwudziestolatki, Nie zawsze musi być pochmurny dzień i Szkolny bal."

Utwory te stały się pierwszymi przebojami artysty z "charakterystyczną chrypka," a Maciej stał się prawdziwym idolem nastolatków.

W 1963 roku wraz z Czerwono Czarnymi Maciej wziął udział w pierwszym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, a po festiwalu wraz z zespołem ruszył na tournee po Polsce.

Rok 1964 przyniósł mu kolejne sukcesy; Polskie Nagrania wydały jego pierwszą płytę, a Maciej wylansował kolejne przeboje nagrane z zespołem "Warszawscy Stompersi:"

AUGUSTYNA - NIE MÓW O ZAZDROŚCI - TO PRZEZ CIEBIE - ZA CO MNIE KOCHASZ .

W dalszym ciągu współpracując z Czerwono - Czarnymi, Maciej wyjeżdza na koncerty do Czechosłowacji, NRD, Ameryki i Kanady, gdzie zbiera bardzo pozytywne recenzje.

W 1967 roku odchodzi od Czerwono Czarnych i zasila Warszawskie Tajfuny. Wraz z Tajfunami nagrywa kolejne przeboje:

"Nie pozwól mi," "Wiatr od Klimczoka," "Ballada o nocnym expresie", "Gdzie odnajdę swoje szczęscie" i wyjeżdża na trasę po Związku Radzieckim dokonując kolejnych nagrań dla wytwórni płytowej "Melodia".

Po rozstaniu z Tajfunami Maciej Kossowski kontynuuje karierę piosenkarską, współpracując ze Studiem Rytm i Orkiestrą Polskiego Radia pod dyrekcją Bogusława Klimczuka, Edwarda Czernego, Adama Wiernika, Juliusza Loranca, "Dudka" Matuszkiewicza i własną.

Pojawiają się kolejne przeboje:

"Nie mówię żegnaj," "Lepiej odejdź (Noc na drzewa się wspina)", "Nie mów mi sentymentalnych slów", "Faryzeusz Blues", "Wakacje z blondynką", "Saga o cygance Darii", "Domowe strachy", "Z cyganami w świat", "Uparta dziewczyna, "To ty Mario."

Daje się też poznać jako kompozytor, pisząc i aranżując bardzo udane piosenki m.in. dla Jacka Lecha i Kasi Sobczyk - "Nie mówię żegnaj," Ali Eksztajn - "Mój płacz ukoi wiatr", Filipinek - "Wiosna majem wróci", Haliny Frąckowiak - "Chcę ci dać zachwyconych oczu blask", Marii Figiel - "Zakochani od wczoraj", Elżbiety Żakowicz i zespołu Wiślanie - "Gdy sam zostaniesz" i Edwarda Hulewicza - "Nie pytaj już" i "Taka mgła"

W 1968 roku bierze udział w filmie Telewizji Polskiej "Koncert na 707 ulic."

W październiku 1969 roku wyjeżdża na stałe do Nowego Jorku.


Między końcem 1963 roku i połową 1967 Maciej dał z grupą Czerwono-Czarnych 3000 koncertów w teatrach i salach koncertowych w Polsce, Niemczech, Czechosłowacji, Kanadzie i w USA.

Według prostych obliczeń około 5.000.000 ludzi widziało jego występy na scenach zawsze zmuszając go do bisów.

Więcej niż 10 razów Maciej wystąpił z Czerwono-Czarnymi w plenerach śpiewając dla publiczności przekraczającej 100.000 ludzi.

Artist Page: https://store.cdbaby.com/cd/maciejkos...