Orneta - Droga Sióstr Katarzynek [Beatyfikacja 31.05.2025 w Braniewie]

Jest zima 1945 roku. Zbliża się wielka ofensywa Armii Czerwonej. Przerażona ludność ucieka, wszędzie chaos. W Ornecie, niewielkim mieście na Warmii, trwa ewakuacja pacjentów z kompleksu szpitala przeciwgruźliczego. Kilkuset pensjonariuszy musi uciekać na piechotę. Jednak w budynkach wciąż przebywa około 70. chorych. Oni są zbyt słabi, aby podjąć ucieczkę.
Co z nimi zrobić?
W szpitalu decyduje się pozostać grupa sióstr katarzynek, które wraz z chorymi schodzą do piwnic. Wśród leżących, którymi się opiekują, są ich trzy chore współsiostry: Bona ma 40 lat, Rolanda 31, a Gunhilda 27. Przechodzą ostre stadium gruźlicy. Sowieccy żołnierze po zajęciu miasta docierają do budynków szpitalnych. Strzelają do chorych oraz biją, gwałcą i masakrują trzy leżące zakonnice. Gdy wreszcie odchodzą, pośród zabitych, w kałuży krwi, z poszarpanymi ciałami i w podartych ubraniach - pozostają trzy kobiety - nie do poznania, lecz ciągle żywe. W kolejnych tygodniach, pomimo braku środków przeciwbólowych i opatrunków, z odwagą i cierpliwością przyjmują to, co się wydarzyło. Nie załamują się. Odrzucają gniew, żal i poczucie krzywdy. W imię Boga i miłości nieprzyjaciół przebaczają swoim oprawcom.
A ty, co byś zrobił na ich miejscu?
Aby mieć taką postawę trzeba bezgranicznie kochać i umieć patrzeć szerzej.
Kim były te siostry?
Siostra Bona Pestka - Nie znamy miejsca jej urodzin. Śluby zakonne złożyła w Braniewie w 1932 r. Była pracownikiem biurowym olsztyńskiego szpitala. Ofiarnie podejmowała trudne i monotonne zadania.
Siostra Gunhilda Steffen - Urodziła się w Woli Wilknickiej koło Pieniężna na Warmii. Śluby zakonne złożyła w Braniewie w 1939 r. Była nauczycielką dzieci. Modlitwą wstawienniczą ogarniała
tych, którzy jeszcze nie odnaleźli drogi swojego życia.
Siostra Rolanda Abraham - Urodziła się w Tolkmicku, na Powiślu. Śluby zakonne złożyła w 1938 r. w Braniewie. Pielęgniarka i rehabilitantka. Pracowała w szpitalu we Fromborku. Okazywała szacunek i delikatność w podejściu do człowieka chorego i niepełnosprawnego.
Zmarły kolejno po ośmiu, piętnastu i dziewiętnastu tygodniach cierpienia. Ich postawa już za życia wstrząsnęła tymi, którzy byli świadkami wydarzeń. Pomimo skrajnego bólu i tragicznej sytuacji pozostały wierne swojemu powołaniu i chrześcijańskim wartościom.
Zostały pochowane na cmentarzu w Ornecie. W 2020 r., przy współpracy IPN-u, przeniesiono je na cmentarz zakonny przy klasztorze sióstr katarzynek w Braniewie. Dziś czekamy na ich beatyfikację.

Opracowanie narracji: S.M. Angela Krupińska CSC
Lektor: Marcin Bernaś
Montaż: GrzegorzJuziak