Οι Νεγάδες και οΤρισυπόστατος Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου

Νεγάδες. Τυπικό παραδοσιακό χωριό του Ζαγορίου σε απόσταση 45χλμ από τα Ιωάννινα, χτισμένο σε κατάφυτη περιοχή - υψόμετρο 1.060. Το παλαιό αρχοντοχώρι έχει αναδείξει σημαντικούς ευεργέτες κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Η ανάγκη της ελευθερίας άλλους οδήγησε στα βουνά και άλλους στα ξένα. Οι πρώτοι έγιναν Κλέφτες και αμύνθηκαν με το καριοφίλι. Οι δεύτεροι εργάστηκαν με όλες τους τις δυνάμεις και …«επιτέθηκαν» με το χρήμα.
Αυτοί είναι οι Εθνικοί Ευεργέτες. Έδρασαν τον 17ο, 18ο και 19ο αιώνα. Οι περιοχές του εξωτερικού που έζησαν ήταν αρχικά η Βενετία κι άλλες Ενετοκρατούμενες πόλεις και στη συνέχεια η Μολδοβλαχία, η Ν. Ρωσία, η Κωνσταντινούπολη, η Μ. Ασία και η Αίγυπτος. «Άνθρωποι απλοί, εργατικοί και ευφυείς, απέθεσαν στ’ απλωμένα χέρια της Πατρίδας ό,τι απόκτησαν με τον τίμιο μόχθο τους. Κι αυτή με ευγνωμοσύνη τους χάρισε τον επίζηλο τίτλο των «Εθνικών Ευεργετών».
Αλλά γιατί η Ήπειρος, η άγονη και ορεινή, ανέδειξε πλήθος εθνικών ευεργετών; Ίσως την εξήγηση του φαινομένου αυτού θα τη βρούμε στην ακλόνητη προσήλωση του Ηπειρώτη στις θρησκευτικές και εθνικές μας παραδόσεις και στη βαθιά πίστη του στο θεσμό της οικογένειας.Οι ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί και η βαθιά πίστη της άδολης ηπειρωτικής ψυχής ενισχύονταν από την βιωματική σχέση τους με την εκκλησία.
Μοναδικό κόσμημα των Ζαγοροχωρίων ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου στους Νεγάδες Ιωαννίνων που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού και είναι ένας μεγάλων διαστάσεων, τρισυπόστατος ναός, ο οποίος στεγάζει τρεις Αγίους, τον Άγιο Δημήτριο, τον Άγιο Γεώργιο από όπου έχει πάρει το όνομά του και την Αγία Τριάδα.
Ο ναός ξεκίνησε να χτίζεται το 1792 και τελείωσε το 1795 και χρηματοδοτήθηκε από τον ξενιτεμένο έμπορο Χατζημάνθο Γκίνο που κατοικούσε στην Ρουμανία ο οποίος ήταν και τροφοδότης του σουλτανικού στρατού με την ιστορία να λέει ότι όταν τον συνέλαβαν με την κατηγορία ότι καταχράστηκε λεφτά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έκανε τάμα όταν αθωωθεί να χτίσει μια εκκλησία στο χωριό του στους Νεγάδες. Τελικά αθωώθηκε και ξεκίνησε να φέρει τον χρυσό στην πατρίδα του, τον φόρτωσε στα μουλάρια, μέσα σε κοφίνια που είχαν μεγάλα καρφιά και για να αποφύγει τους ληστές πετάλωσε τα μουλάρια ανάποδα για να μην φαίνεται ότι πηγαίνει δυτικά.
Ο Ναός έιναι φτιαγμένος από ξύλο καρυδιάς και είναι όλος εικονογραφημένος από Καπεσοβίτες αυτοδίδακτους αγιογράφους. Η εκκλησία αυτή, όπως και όλες σχεδόν οι εκκλησίες, ήταν το θρησκευτικό σχολείο των φτωχών γιατί από τις αγιογραφίες μπορούσαν να δουν την παλαιά και την κενή διαθήκη, τα μαρτύρια των αγίων, τους αγίους με το επάγγελμά τους και πολλές άλλες παραστάσεις.
Το τέμπλο είναι από ξύλο καρυδιάς σε δύο διαστάσεις επιχρυσωμένο, επάνω του έχει 220 εικόνες και είναι από τα μεγαλύτερα που υπάρχουν. Οι περισσότεροι άγιοι έχουν τα φωτοστέφανά τους ανάγλυφα και επιχρυσωμένα και σε μερικούς τα υποδήματα.
Το επιβλητικό καμπαναριό, 20 μέτρων, εξαγωνικής κάτοψης, με τοξωτά ανοίγματα στο ανώτερο τμήμα του, βρίσκεται στα βορειοανατολικά σε μικρή απόσταση από το ναό.
Επίσης, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει παλιά αρχοντικά σπίτια με εσωτερικές εντυπωσιακές τοιχογραφίες τουλάχιστον 2 αιώνων, καθώς και το πέτρινο μονότοξο γεφύρι στα Ριζιανά Νεγάδων. Για την διαμονή σας μπορείτε να επισκευτείτε τον παραδοσιακό ξενώνα Δρυάδες.
Ευχαριστούμε τον Γιάννη Σταμούλη για την περιγραφή και ξενάγηση του Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου.