نقش نظام خلافت در توسعه و ترویج آسیب های اجتماعی (2)

اسلام برای تزکیه و تعلیم انسانها و پاسداری از کرامت انسان و دفاع از حقوق بشر آمده است. جرایم نظام خلافت دارای ویژگی های منحصربه فردی می باشند که موجب اهمیت فراوان آن گردیده است، زیرا آثاری با خود به همراه دارد که ضرورت جرم انگاری این رفتارها را جهت حمایت از حقوق اساسی افراد بشر نمایان می سازد. ویژگی هایی مانند گسترده بودن حوزۀ ارتکاب، بی دفاع بودن قربانیان، پراکندگی و گستردگی بزه دیدگان، شدت جرم، شدت خسارت و آسیب وارده، مسؤول نبودن مرتکبان، صاحب قدرت بودنِ عاملان، نشانه رفتنِ حقوق اساسی و ذاتی افراد بشری و آثاری از قبیل: افزایش حس بی عدالتی، گسترش فقر، بیکاری و نقض گستردۀ کرامت انسانی ازجمله شرایط و وضعیت های خاصی است که به لحاظ حقوقی جرم انگاری این رفتارها را لازم می نماید. البته کشف این نوع جرایم نیز چندان آسان نیست، افزون بر آن تحت تعقیب قرار دادن اشخاص متهم به این نوع جرایم نیز بسیار دشوار است. کسانی که متهم به جرایم نظام خلافت هستند، اغلب منابع مهمی در اختیار دارند که همیشه می توانند با استفاده از آنها در چنین شرایطی از خود دفاع کنند، به خصوص آنکه بیشتر جرایم غیرخشونت آمیز تحت پیگرد قرار نمی گیرند، زیرا مرتکبانِ آنها توانایی مخفی کردن آثار جرم و از بین بردن مستندات یا از بین بردن شواهد مهم را دارند. بسیاری از شعب نظام خلافت سعی دارند وانمود کنند که اقدامات آنها به نام حفظ دین و حاکمیت الله و امنیت ملی انجام گرفته است یا به عنوان دفاع از دین خدا، به انکار آن متوسل می شوند. در اصل جرایم نظام خلافت را کسانی انجام می داده اند که در مسند قدرت بوده و هستند و بسیار زودتر از آنکه ما متوجه آنها شویم، اتفاق می افتند. اقدامات غنامشروع نظام خلافت بسیار به ندرت به اطلاع عموم می رسند چرا که این اقدامات همواره مخفی نگه داشته می شوند، البته این امر در نظام خلافت که مامیت خواه و اقتدارگرا است، بسیار شایع است و هنگامی که تعدادی از جرایم نظام خلافت به اطلاع عموم می رسد یا بازتاب جهانی پیدا می کند، مدافعان و مقامات نظام خلافت در توجیه این مسائل، به حق نظام خلافت در خصوص دخالت در امور، برای تأمین منافع مردم استناد می کنند.