Nικόλας 'Ασιμος-Της Κολοφωτιάς

1979 Παράνομη κασέτα Νο 000003 "Γιατί Φοράς Κλουβί"
Πλευρά Α
Κομμάτι 1

Μουσική:Νικόλας Άσιμος
Στίχοι:Νικόλας Άσιμος



Το ξέρω θα μαι μόνο μου κι αφεντικό στον πόνο μου
Μη μου θυμώνεις μάτια μου και κατουρώ την πάπια μου.

Κουβάριασα το χρόνο μου και 'σκα σαν σαπουνόφουσκα
Μαζεύω τα κομμάτια μου και τα σκορπώ στον άνεμο.

Καμάκωσα τη σκέψη μου με ένα περισκόπιο,
Κωλοφωτιά μου σβύστηκες σε κάποιο συρματόπλεγμα.

Κανόνες συμπεριφοράς και ηθικές αξίες
Τα έγραψα το ξέρεις που, στον οχετό δεν χώρεσαν
Τα ιερά τσιτάτα σας κι οι λαϊκοί αγώνες σας
Ποτέ τους δεν με γέμισαν γιατί λαός δεν έμεινα.

Δεν είσαι πια του γούστου μου και δεν χωράς στο μπούστο μου,
Κωλοφωτιά μου σβύστηκες μετά την εμμηνόπαυση.

Μαζεύω μπανανόφλουδα και συντηρώ καμήλες.

Στην τρύπα της βελόνας μου κοπαδιαστά τις πέρασα
Και μπέρδεψα τα νήματα με την τροχιά της δίψας μου.

Κι η παραγωγικότητα, ανάλωσε το βήχα μου
Μασάω τη χυλόπιττα που δάγκασε την τρίχα μου.

Συχνά σπαζοκεφάλιαζες κι εργατικά μαράζωνες.

Δεν είσαι πια του γούστου μου και δεν χωράς στο μπούστο μου,
Κωλοφωτιά μου σβύστηκες μετά την εμμηνόπαυση.

Κι η Κωλοπετεινίτσα κέρδισε τον Ολυμπιακό,
Τον Όλυμπο και την Αθανασία.

Κι έτσι έφαγα όλα τα λεμόνια
Και με έφαγες και 'σύ ολόκληρο στη μάπα
Γιατί εσύ δεν είχες μάπα.

Κι αυτό που έδειχνες για προσωπείο
Ήταν το ίδιο το προσωπείο
Και προϊόν των εργοστασίων
Το προσωπείο, το προσωπείο
Των δέκα δισεκατομμυρίων.

Που εκινούντο καθορισμένα
Αφέντες δούλοι σαν να ταν ένα
Χιλιετίες υψώναν κάστρα
Φτιάχναν πολέμους και πήγαν στ άστρα
Κι αυξανασθώσθε και επληθούντο.

Και όλα τούτα μες την αρένα,
Κοίταξε δες τους οι ίδιοι την φτιάξαν
Και μπήκαν όλοι μέσα σ αυτήν
Και που την πύλη την εξεχάσαν
Κι ίσως φοβούνται να ξαναβγούν
Δολοφονώντας όσους την ψάχνουν.

Κι έτσι πέθαναν
Χωρίς ποτέ να πουν τη λέξη θάλαττα
Κι έτσι διαθλάστηκε το παραμύθι
Διαθλασμένος είμαι κι εγώ.
Κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Κι εσύ φοράς κλουβί
Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί ρε
Γιατί φοράς κλουβί.

Κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Φοράς κλουβί
Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί
Γιατί φοράς κλουβί.

Ίσως μια μέρα να σας σκοτώσω
Γιατί τον κόσμο πολύ τον λαχταρώ
Το πιθανότερο ίσως με φάτε
Αλλά μαζί σας δεν περπατώ.

Μη μου θυμώνεις μάτια μου
Και κατουρώ την πάπια μου.