Mudurnu'da Aşık İle Maşuk hikayesi..

Mudurnu'da Aşık İle Maşuk ..aşkın kendini sadece hakedene gösterdiği zamanlarda, aşka hayat veren iki divane varmis. aşik ile maşuk... aşik, maşuk'a oyle cok aşıkmis ki gercek adını herkes unutmuş ve "aşik" olmus adı. maşuk ise ebedi bir aşkın muhatabı ve aynı tutkunun tarafiymis. hergun birbirlerine aşklarını anlatmak icin sayfalarca mektup yazıp gonderirlermis ancak yine de bitmezmiş kelimeler aşk'a tercüman olmak icin.
günlerden birgun maşuk'un babasi aşik'dan gelen mektubu yakalamış. kapamış maşuk'u eve, girmiş divanelerin arasına. ne yazabiliyorlarmış artık ne de görebiliyorlarmis birbirlerini. derken aşık'ın aklına bir fikir gelmis. bir kağıda yalnızca"..." koymuş ve göndermiş sevdicegine, ulaka da demiş ki "gelmis gecmis ve gelecek olan tum aşk hikayelerini, aşk kelimelerini sığdırdım bu mektuba. bunu maşuk'a ver." o günden sonra tum aşk hikayelerini ve kelimelerini anlatmaya baslamis üç nokta ...aşk'ı ellerinden, bizim için alacak daha iyi bir hikaye yazana kadar; "
AŞIK İLE MAŞUK
Âşık Maşuk’unu çok sever,Maşuk’un da kendisine karşı boş olmadığını hissetmektedir aşık.
Ancak cesaretini toplayıp da bir türlü sevdiğine açılamaz.
Aradan günler aylar geçer.Artık bu şekilde devam edecek gücü kalmadığını hisseder aşık.
Neyse, gel zaman git zaman Aşuk toplamış tüm cesaretini gitmiş Maşuk’un kapısını çalmış. Maşuk içerden seslenmiş “kim o” diye, Aşuk’ta “BEN” demiş. Maşuk “git buradan” diye seslenmiş. Tabi maşuk yıkılmış, hiçbir anlam verememiş, kendini vurmuş yollara, aşkından ölecek ama aklı almıyor başına gelenleri. Düşünmekten o kadar yorulmuş ki tekrar dönüp Maşuk’un kapısını çalıp neden kendisini istemediği sormaya karar vermiş. Büyük bir heyecanla tekrar gitmiş kapıya yine Maşuk seslenmiş “kim o” diye. Aşuk’ta cevap aynı “BEN” ve ne yazık ki Maşuk’un da cevabı aynı olmuş ve tüm çabasına rağmen Maşuk hiçbir açıklama alamamış. Bu sefer aşkını kalbine gömmüş, hayata küsmüş ve izbe bir yerde aylar, yıllar geçirmiş. Artık kendinden geçmiş, düşünmüş düşünmüş ne bir çare bulabilmiş ne de bir sebep.
Amaçsızca dolaştığı bir gün kendini yine Maşuk’un kapısında bulmuş . Önce tereddüt etmiş kapıyı çalıp çalmamakta ama artık kendinden bile geçtiğini ve kaybedecek bir şeyi olmadığı düşünmüş , ümitsizce çalmış kapıyı. Maşuk seslenmiş içeriden yine “kim o” diye, Aşuk’ta “SEN” demiş, dönüp arkasını uzaklaşmak üzereyken kapı aralanmış. Maşuk “gir içeri” diye seslenmiş. AŞK “SENİM” diyebilmekmiş dostlar. Kendinden geçmeden aşk, AŞK olmuyormuş.Umarım hepimiz “kim o” diye soranımıza “SEN” diyebilecek kadar çok severiz.Aşkla kalın…