Szlak Ginących Zawodów - Kuźnia w Kudowie Zdrój, 20-08-2015 r.

Wszystkie informacje na podstawie :

http://dolnyslask360.pl/miejsce.php?q...
http://www.szlakginacychzawodow.com.pl/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Garncar...
  / szlak-gin%c4%85cych-zawod%c3%b3w-165282508...  

Kowalstwo – rzemiosło wykonywane przez kowala, przy użyciu narzędzi kowalskich. Polega na kształtowaniu metali na gorąco, po ogrzaniu ich do temperatury mięknięcia. Miejsce pracy kowala nazywane jest kuźnią.
Podstawowe wyposażenie kuźni:
Palenisko – umożliwia ogrzanie metalu do temperatury, która umożliwia łatwiejszą obróbkę.
Kowadło – zajmuje zwykle centralne miejsce kuźni. Jest to duży blok twardego metalu, specjalnie ukształtowany, na którym kładzie się metal poddawany obróbce.
Młotek – zwykle jest ich kilka. Różnią się wielkością i ciężarem. Służą do nadawania kształtu metalowi.
Kleszcze – służą do chwytania rozgrzanego metalu, oraz przytrzymywania go na kowadle w czasie obróbki młotkiem.
Fartuch i rękawice – służą do ochrony ciała.
Kowalstwo, od czasu wytopu metalu z rud metali, stało się jednym z najważniejszych zawodów wykonywanych przez człowieka . Kowalstwo było cenione we wszystkich kulturach, którym znany był sposób na pozyskanie metalu. W średniowieczu z kowalstwa wyodrębniło się ślusarstwo wykonujące obróbkę metalu na zimno.
Kowal – rzemieślnik zajmujący się kowalstwem. Zawód polegający na tworzeniu (wykuwaniu) przedmiotów z metalu.
Kowale zajmowali się wyrobem przedmiotów użytkowych z metalu jak kociołków, podków, gwoździ, narzędzi, a także broni białej. Zajmowali się również podkuwaniem (podkuwacz) oraz pielęgnacją końskich kopyt. Zawód był bardzo rozpowszechniony w przeszłości i w każdej wsi znajdowała się kuźnia. Wraz z postępującą industrializacją procesów wytwarzania przedmiotów coraz bardziej tracił na znaczeniu i z czasem prawie kompletnie przestał być praktykowany.
Jan Długosz w swojej kronice jako zamiłowanego kowala opisał Kazimierza II, księcia mazowieckiego, który „do rzemiosła kowalskiego taką miał z przyrodzenia chęć i skłonność, iż często niem się zabawiając, strzały, siekiery, miecze i inne narzędzia ręką własną wyrabiał.“[