DNIA PIERWSZEGO WRZEŚNIA ROKU PAMIĘTNEGO

DNIA PIERWSZEGO WRZEŚNIA ROKU PAMIĘTNEGO

Piosenka z okresu okupacji niemieckiej, napisana we wrześniu 1939 r. przez Julię Ryczer do muzyki dziadowskiej. Motywem powstania tekstu była śmierć Anny Marii Ryczer (córki autorki) w czasie nalotu na Warszawę.

Pieśń bardzo szybko zyskała popularność zwłaszcza wśród warszawskich śpiewaków. Julia Ryczer jako autorka niewygodnej pieśni była poszukiwana przez Niemców - wydano na nią wyrok. Ogromne kary jakie spadały na pieśniarzy, którzy odważyli się ją śpiewać lub intonować nie odstraszały warszawiaków od śpiewu.

Posłuchajcie ludzie smutnej opowieści,
Co ja wam zaśpiewam, w głowie się nie mieści.

Co ja wam opowiem to jest smutne bardzo,
Niechaj Wasze serca biedakiem nie wzgardzą,

Dnia pierwszego września roku pamiętnego,
Wróg napadł na Polskę z kraju sąsiedniego.

Najwięcej się uwziął na naszą Warszawę,
Warszawo kochana, tyś jest miasto krwawe.

Kiedyś byłaś piękna, bogata, wspaniała,
Teraz tylko kupa gruzów pozostała.

Domy popalone, szpitale zburzone,
Gdzie się mają schronić ludzie poranione?

Lecą bomby z nieba, brak jest ludziom chleba,
Nie tylko od bomby, umrzeć będzie trzeba.

Gdy biedna Warszawa w gruzach pozostała,
To biedna Warszawa poddać się musiała.

I tak się broniła całe trzy tygodnie!
Jeszcze Pan Bóg pomści taką straszną zbrodnie!