سیفلیس Syphilis(علائم، مراحل، راه‌های تشخیص و درمان این مریضی)

نوعی عفونت باکتریایی است که معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می شود، اگرچه می تواند از مادر به نوزاد در رحم یا در حین زایمان سرایت کند. سیفلیس سه مرحله دارد که در هر مرحله علائم مشخصی وجود دارد. این تعامل این سه مرحله را بررسی خواهد کرد. در مرحله اول سیفلیس که به نام *سیفلیس اولیه* شناخته می شود، بیماران زخمی به نام شانکر در محل عفونت باکتریایی ایجاد می کنند. معمولاً زخم کوچک و بدون درد است و در ناحیه تناسلی یا دهان قرار دارد. در این مرحله، عفونت سیفلیس ممکن است قابل توجه نباشد و زخم ظرف چند هفته بهبود یابد. سیفلیس در اثر عفونت ناشی از باکتری *_Treponema Palidum_* ایجاد می شود. شکل مارپیچی این باکتری که *اسپیروکت* نامیده می شود، به آن اجازه می دهد تا به سرعت از طریق غشاهای مخاطی در اندام تناسلی یا دهان یا از طریق خراش های ریز پوست وارد بدن شود.

علائم سفلیس:
بیماری سیفلیس دارای مراحل مختلفی است که در هر مرحله علائم متفاوتی دارد؛ اما در روند پیشرفت این بیماری، ممکن است مراحل همپوشانی داشته باشند، بنابراین علائم به وجود آمده در بدن بیمار همیشه در یک ترتیب مشخص به وجود نمی‌آیند. ممکن است شخصی به این بیماری مبتلا شود، اما تا چندین سال هیچ گونه علائمی در بدن او پدیدار نشود. در ادامه به بررسی علائم این بیماری در هر سطح خواهیم پرداخت:

سیفلیس اولیه: نخستین علامت بیماری سفلیس، ایجاد زخم کوچکی است که با نام شانکر (Chancre) شناخته می‌شود. این زخم در محلی به وجود می‌آید که باکتری از آنجا وارد بدن شده است. با اینکه در اکثر افراد مبتلا به این بیماری تنها یک شانکر به وجود می‌آید، اما در مواردی نیز ممکن است چندین شانکر در بدن بیمار مشاهده شود. شانکر معمولا سه هفته پس از قرارگرفتن در معرض باکتری سیفلیس به وجود می‌آید. بسیاری از افراد متوجه وجود شانکر در بدنشان نمی‌شوند زیرا این زخم علاوه بر اینکه با هیچ گونه دردی همراه نیست، ممکن است در نقاطی مخفی مانند داخل واژن یا راست روده ایجاد شود. زخم ایجاد شده به صورت خودکار پس از گذشت سه تا شش هفته از بین خواهد رفت.
سیفلیس ثانویه: چند هفته بعد از محو شدن شانکر، ممکن است راش‌های پوستی در قسمت میانی بدنتان ایجاد شود. این راش‌ها در نهایت به کل بدنتان، حتی کف دست‌ها و کف پاها نیز سرایت می‌کند. معمولا این راش‌ها بدون خارش هستند و ممکن است با ایجاد زخم‌های زگیل مانند در دهان یا ناحیه تناسلی همراه باشند. بعضی از بیماران ممکن است در این سطح از بیماری، ریزش مو، دردهای عضلانی، تب، گلودرد و تورم غدد لنفاوی را نیز تجربه کنند. این علائم ممکن است در طول چندین هفته از بین بروند یا اینکه به صورت مداوم حدود یک سال رفت و آمد داشته باشند.
سیفلیس نهفته: در صورتی که بیماری سیفلیس در بدن شما درمان نشود، از مرحله ثانویه وارد مرحله سیفلیس نهفته می‌شود که در آن هیچ گونه علائمی از خود نشان نمی‌دهد. مرحله سیفلیس نهفته می‌تواند تا سال‌ها ادامه پیدا کند. هنگامی که بیمار در این مرحله قرار می‌گیرد، علائم و نشانه‌های بیماری ممکن است بازگشت نداشته باشند یا اینکه بیماری به مرحله سوم خود وارد شود.
مرحله سوم: حدود ۱۵ تا ۳۰ درصد افرادی که به سیفلیس مبتلا می‌شوند و آن را درمان نمی‌کنند، وارد مرحله سوم این بیماری می‌شوند. در مرحله سوم که مرحله آخر سیفلیس نیز هست، بیماری می‌تواند به مغز، اعصاب، چشم، قلب، رگ‌های خونی، کبد، استخوان‌ها و مفاصل آسیب وارد کند. این مشکلات ممکن است سال‌ها پس از گرفتن بیماری و درمان نکردن آن در بدن فرد ایجاد شوند.
سیفلیس مادرزادی: در کودکانی که مادر آن‌ها به بیماری سیفلیس مبتلا است، ممکن است این بیماری از طریق جفت جنین (عضوی که با بند ناف به جنین متصل است) یا هنگام زایمان به آن‌ها منتقل گردد. اکثر نوزادانی که به سیفلیس مادرزادی مبتلا هستند هیچ‌ گونه علائمی از این بیماری ندارند، اگرچه در مواردی وجود راش‌های پوستی در کف دست یا کف پا گزارش شده است. از جمله علائمی که بعدها ممکن است به سراغ این بیماران بیاید می‌توان به ناشنوایی، تغییر شکل دندان‌ها و بینی زینی شکل اشاره نمود. در کودکان مبتلا به سیفلیس مادرزادی، زایمان زودرس، مرگ هنگام زایمان و مرگ پس از زایمان نیز مشاهده می‌شود.

عوارض بیماری سفلیس:
غدد و برجستگی‌های کوچک: در مرحله نهایی سفلیس، غدد و برجستگی‌های کوچکی به نام گوم (Gumma) در پوست، استخوان‌ها، کبد یا سایر ارگان‌های بدن فرد مبتلا ایجاد می‌شود. معمولا گوم‌ها پس از درمان بیماری با آنتی‌بیوتیک از بین خواهند رفت.
مشکلات عصبی
مشکلات قلبی عروقی
ابتلا به ایدز
مشکلات بارداری و زایمان

درمان سفلیس
بیماری سفلیس، در صورتی که در مراحل اولیه خود در بدن شناسایی شود، به راحتی قابل درمان خواهد بود. روش رایج و مورد استفاده در تمامی مراحل این بیماری، استفاده از پنی‌سیلین است. پنی سیلین یک ماده آنتی بیوتیک بوده که می‌تواند باکتری‌های عامل ایجاد سیفلیس در بدن شما را از بین ببرد. در صورت حساسیت به پنی سیلین، پزشک شما ممکن است یک آنتی بیوتیک دیگر یا حساسیت زدایی نسبت به پنی‌سیلین را برای شما تجویز کند.

در صورتی که سفیلیس بدن بیمار در مرحله اولیه، ثانویه یا اوایل دوره نهفته خود (کمتر از یک سال) باشد، پزشک برایتان یک بار تزریق پنی‌سیلین را تجویز می‌کند. در صورتی که این بیماری بیش از یک سال در بدن فرد باشد، به دوز بالاتری از دارو نیاز خواهد بود.

تنها تجویزی که برای زنان باردار مبتلا به سیفلیس انجام می‌شود، پنی‌سیلین است. زنانی که بدن آن‌ها به این دارو حساسیت دارد، برای درمان ابتدا تحت فرآیند حساسیت زدایی پنی‌سیلسین قرار خواهند گرفت.

#سلامتی #health