Valsi i Profesor Zyhdise

Teksti: Klodian Kojashi

Kishte pas shpia edhe toka
por prej vendlindjes ishte nda
qekur i ishte thinj koka
jetonte n'Tirane ne shpi me qera

Gjithe jeten e vet e kish kalu
profesor Zyhdija ky burr i mire
tuj dhan mesim e tuj shpjegu
nga bredh e shkon elektroni i lire

Kur koha kohes te shet krejt lire
gjith jeta bahet nji kohe e shkume
tash ishte ba miku ma i mire
i gruse se tij ne shtrat e paralizume

Nje nate tuj lujt letrash me do pleq
oret kishin ik pa u ndi
kishte ra nata e vone si per dreq
ishte çu vrap mu kthy per n'shpi
Diku aty nji cep pallatit
te nji vetrìn ku bajn masazh
pau nji vajze tuj kja prej inatit
veshun holl si me ken n'plazh

Desh mos m'u ndal me thane t'verteten
por i erdh keq per vajzen e gjore
nga trupi hoqi xhaketen
ia hodhi supeve t'bardhe si bore

Kur ke nevoje s'e gjen me u lut
por ate nate e gatshme u ndodh
erdhen dy polic tuj u ngut
njeni djal i mire tjetri hajt mirboll
leshoje vajzen mor maniàk
e kapen e shtrin pertok
ishte mblu profesori n'gjak
i gjithi balte n'trup e nder floke

Te nesermen sa zbardhi dita
Zyhdija i shkrete ba sa nji gogel
thoshte vajzes nuk i perkita
as dor as gisht as thonin e vogel

Pastaj u than gjana plot
doli se vajza kish ken e pire
e pane rruges tuj kja me lot
profesor Zyhdin qe kthehej i lire
Po pak randsi ka fakti real
nuk kthehet ma lajmi kur del
edhe pa e ba aktin fatal
njerzit e shifshin si kriminel

E shoqja gati tuj dal n'pranver
asaj qe jeta i kishte ba me hile
per mos me rrojte ashtu pa nder
nji nate hapat i piu me kile

Nje jave ma vone pa u bezdis
tuj rrjedhe shkonte neper Lane
kravata e profesor Zyhdise
njeriu i mire me zemren e gjan