یک شاخه گل 290 ابوعطا

یک شاخه گل 290 ابوعطا
آهنگساز : علی تجویدی
خواننده : الهه
با همکاری امیر ناصر افتتاح, پرویز یا حقی, مرتضی محجوبی, فرهنگ شریف,
گوینده : آذر پژوهش

تا کی جفا کشم ز تو ای بی وفا برو
بگذاشتم به مدعیان مدعا برو
آنها که در قفای تو گفتیم گفته ایم
تا وا نکرده ایم لب از پیش ما برو
دشمن نکرد آنچه تو کردی به دوست
بیگانه هم نکرد برو ای بی وفا برو
امید صلح نیست دگر نیست نیست نیست
منشین،منشین برو برو برو ای بی وفا برو
غیر از سفر علاج نداری لجاج چند
مردی زرشک غیر ظهوری بیا برو
نورالدین محمد ظهوری ترشیزی - غزل
بیا ساقی ای خرمن گل بیا
تو گل من خزان دیده بلبل بیا
بیا ای خرامان ده طاووس مست
بنه بر سرم پا که رفتم ز دست
به رویم در خنده بستن چرا
تبسم به لب در شکستن چرا
بیا ساقیا مگذر آن روز را
بده آتش عفیت سوز را
اسیر خمارم شرابی کجاست
دلم بر دلم سوخت آبی کجاست
زغم مرده ام زنده ام چیستم
ستم چند بیچاره کیستم
مرا خوار کردی زهی اعتبار
ولی دل عزیز است خوارش مدار
دل است این که عجز و نیاز آورد
ترا بر سر خشم و ناز آورد
ترشیزی - مثنوی

الهه :
نه دلداری دارم نه غمخواری دارم
گرفتار حسرت نصیبم پریشانی دور از حبیبم
سرا پا دردم من به غم خو کردم من
چه پرسی از نام و نشانم اسیری دور از آشیانم
سرگردانم , بی سامانم همچون مرغ طوفانم
در این عالم همچون شبنم یک دم بر جا می مانم
نه محرمی نه غمگساری دارم من
فغان که جان بیقراری دارم من
خواهم بجای اشک او را بهار دلجو را
شبی کنار خود بینم
خواهم اثر کند گاهی فروغی از ماهی
به شام تار خود بینم
نه مستم نه هشیارم من
نه خوابم نه بیدارم من
نه از من خبر دارد کس
نه از خود خبر دارم من
وای از تنهائی وای از رسوائی
نه محرمی نه غمگساری دارم من
فغان که جان بیقراری دارم من
نه مستم نه هشیارم من
نه خوابم نه بیدارم من
نه از من خبر دارد کس
نه از خود خبر دارم من
وای از تنهائی وای از رسوائی
منم که از این هستی بیزارم
گوئی که داری هستی آزارم


اسمائیل نواب صفا - ترانه