#39 Pieter Cobelens: ‘Hoog tijd voor wekelijks Journaal over de oorlog op tv’

Generaal-majoor bd en voormalig directeur van de MIVD Pieter Cobelens vindt de situatie in Oekraïne zo ernstig dat hij pleit voor een wekelijks Journaal over de Oorlog op de nationale televisie. Analoog aan de uitzendingen over Corona. ‘Met hoge militairen, de minister-president en de minister van Defensie, die de stand van zaken komen melden. Een wekelijkse update om de urgentie duidelijk te maken en iedereen wakker te houden.’
Daarnaast moedigt hij in dit interview Defensie ook aan om ‘voortvarend drones te integreren in de Nederlandse krijgsmacht. ‘De snelle ontwikkeling en het gebruik van deze systemen heeft de oorlogvoering ingrijpend veranderd. Het gebruik van drones kan ook het tekort aan personeel compenseren. Met een defensie-brede aanpak kan Nederland zelfs koploper worden op dit gebied.’
In het interview praat hij verder over de oorlog in Oekraïne, over Israël en Hamas, over het belang van inlichtingendiensten en over leiderschap.
Cobelens speelde14 jaar een belangrijke rol in het optreden van de Nederlandse krijgsmacht. Hij was als Directeur Operaties verantwoordelijk voor het Nederlandse optreden in Irak, waar hij 28 keer was en Afghanistan, waar hij 38 keer was. Hij transformeerde als Directeur de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst in een moderne dienst die bondgenoten als belangrijke speler beschouwen, maar verwierf in die tijd ook de bijnaam ‘De Stalin van de Frederikkazerne.’ Hoe kijkt hij daarop terug? Hij was luchtmachtofficier, volgde de KMA en de Hogere stafvorming, is bestuurskundige en was overheidsmanager van het jaar 2005.
Na zijn afzwaaien in 2011 ging hij verder met zijn missie om Nederland cybertechnisch veilig te krijgen op eigen ‘Nederlandse’ kracht. Want daar is nog een wereld te winnen, denkt hij. ‘Een van de grootste problemen in Nederland is dat wij geen veilige nationale data-opslag hebben, ook voor onze belangrijkste geheimen niet. Die opslag is voor 80 procent in handen van Amerikaanse bedrijven als Microsoft, Google en Amazon. De Amerikanen kunnen zo aan onze data komen. Daar moeten we ons tegen wapenen. Dat heb ik voor mezelf als missie gemaakt. Ik hoef er geen euro aan te verdienen. Ik wil gewoon dat het geregeld is.’ Hij vindt het zo belangrijk omdat Cyber een wapen is geworden. ‘Waarom zou ik jou doodschieten als ik ook je identiteit kan afpakken of je bankrekening kan leeghalen? Of misbruik kan maken van je medische gegevens door in te breken in je elektronische patiëntendossier?’
Hij legt uit waarom onderhandelen met Putin geen zin heeft, vertelt wat hij vindt van ‘Putin-versteher’ en waarom veel deskundigen de inval van Rusland in Oekraïne niet zagen aankomen. Wat staat er op het spel in deze oorlog en in de oorlog tussen Israël en Hamas? Voorziet hij net als Frans Osinga een ‘geniepige oorlog’, waarin Rusland de grenzen van Artikel 5 probeert te testen? En hoe staat Europa ervoor als Amerika besluit uit de Navo te stappen, of geen bijdrage meer levert aan de oorlog in Oekraïne omdat China en Taiwan alle aandacht opeisen?
Hij kijkt ook naar de rol die inlichtingendiensten nationaal en internationaal kunnen spelen. Gaat veiligheid uiteindelijk altijd boven privacy? En vormt de rechtsstaat altijd het kader waarbinnen je moet opereren? En: hoe lukte het hem zich altijd tot geheimhouding te verplichten?