Μαριάννα Παπαμακαρίου *** Ένα τραγούδι ακόμα " POT POURRI " { 30-31/12 /2022 }

0:44 - Να `ταν η χαρά οικόπεδο ( Borino Oro ) - 1991
1:47 - Τα πιο ωραία λαϊκά - 1993
3:05 - Τα χάρτινα - 1997
5:06 - Δεν έχω πια δικαίωμα - 2004 { Δυό τσιγάρα θα καπνίσω }
8:48 - Θυμήσου - 2005
13:27 - Έρωτά μου ανεπανάληπτε - 1975

Να `ταν η χαρά οικόπεδο ( Borino Oro ) - 1991

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Παραδοσιακό

1. Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Γιασεμί μου φαντασμένο δε βαστώ.
Σ’ ένα τοίχο νοικιασμένο να κλειστώ.
Και να σκέφτομαι τα βράδια
όσα του γιαλού τα κύματα.
Με κουτιά της μπύρας άδεια.
Να κατρακυλώ.

Να `ταν η χαρά οικόπεδο
κι άλλη μια φορά σαν παλιόπαιδο
κι άλλη μια φορά βρε μάγισσα.
Να γυρνούσα εκεί.

Να `χα κι ένα μπλε ποδήλατο
να `πιανα το φως κι άντε φύλα το.
Να `πιανα το φως και να `βγαινα
στην Αμερική.

Τον κατήφορο θα πάρω
και θα βγω.
Μεροκάματο στο χάρο
δε χρωστώ.

Με τον έρωτα παζάρια
μέσα στου γιαλού τα κύματα
την καρδιά την κάνω ζάρια
κι όλα τα πουλώ.

Να `ταν η χαρά οικόπεδο
κι άλλη μια φορά σαν παλιόπαιδο.
Κι άλλη μια φορά βρε μάγισσα
να γυρνούσα εκεί.

Να γυρνούσα εκεί που σ’ άφησα
κι άλλα στη ζωή τηλεγράφησα.
Κι άλλα στη ζωή περίμενα
κι όχι φυλακή.

Τα πιο ωραία λαϊκά - 1993

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
1. Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Τα πιο ωραία λαϊκά
σε σπίτια με μωσαϊκά
τα είχαμε χορέψει
γαλάζιο γύψο η οροφή
και τα τακούνια μου καρφί
κι από την πρώτη την στροφή,
το στόμα εγώ το `χα λατρέψει.

Κορίτσια αγόρια σ’ ένα χωλ
και τα φιστίκια μες το μπολ
κι οι γέροι στη βεράντα
με το ρυθμό της μουσικής
και με μπλου τζην Αμερικής
μια εφηβεία επιεικής
που γίνεται σαράντα.

Δε γυρνάνε λέμε, πίσω ποτέ,
τα καλά παιδιά σ’ εκείνα τα χρόνια
έρωτά μου τώρα πληγωμένε μου αητέ
στάχυα είμαστε στου χρόνου τ’ αλώνια.

Έλα μην κλαις,
μη μου κλαις σε γιάτρεψα
λύπες και αγάπες παλιές ανάτρεψα.

Έλα μην κλαις
μη μου κλαις στ’ ορκίζομαι
για παραισθήσεις καλές φημίζομαι.

Τα πιο ωραία λαϊκά
σε σπίτια με μωσαϊκά
τα είχαμε χορέψει
γαλάζιο γύψο η οροφή
και τα τακούνια μου καρφί
αλλά χωρίς επιστροφή.

Τις πιο ωραίες Κυριακές
με λεμονάδες σπιτικές
τις είχαμε δροσίσει
με το Δομάζο αρχηγό
και το Σιδέρη κυνηγό
γιατ’ ήσουν Ένωση και εγώ
με χωρισμό σ’ είχα φοβίσει.

Μετά μας πήγε Αριστερά
το περιβόλι κι η χαρά
και πήραμε το Βήμα
στο πρώτο υπόγειο του Κουν
και στην Επίδαυρο που ακούν
Θεούς κι ανθρώπους να νικούν
τα πάθη και το χρήμα

Τα χάρτινα 1997

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Τάκης Σούκας
1. Δήμητρα Γαλάνη


Πάνω απ’ τα σύννεφα στον άλλον ουρανό
Θα φτιάξω ένα παλάτι από εφημερίδες
Για να ταιριάζει με τον χάρτινο καιρό
Που φύλλο έκανε του ανθρώπου τις ελπίδες

Φωτιά
Για να καούν τα χάρτινα
Καρδιά κομμάτια πάρ’τηνα
Χωρίς αυτή να ζω
Με μια
με μια φωτιά καλύτερα
Να ζέσταινα, να ήξερα
το μέσα μου κενό

Από τα χάρτινα μπαλκόνια η καρδιά
Θα φτερουγίζει θα ραγίζει σαν σημαία
Μια σπίθα που θα περιμένει τον βοριά
Να την ανάψει με τα ψεύτικα παρέα

Δεν έχω πια δικαίωμα 2004

Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
1. Γλυκερία
2. Γιάννης Βαρδής

Δεν έχω πια δικαίωμα
Στο πλάι μου να σ’ έχω
Να σε ξυπνούν τα χείλη μου
Πρωί με τον καφέ

Δεν έχω πια δικαίωμα
Φως μου να σε προσέχω
Μα στην καρδιά μου σ’ έκλεισα
Και δε θα βγεις ποτέ

Δυο τσιγάρα θα καπνίσω και τα δυο για σένα
Δυο ποτήρια θα γεμίσω και θα πιω για δυο
Κι αν με πάρει και δακρύσω, απ’ το νου μου πέρνα
Και τα μάτια σκούπισέ μου, σαν να είσαι εδώ

Δεν έχω πια δικαίωμα
Τις νύχτες να σ’ αγγίζω
Να λιώνω μες στα χείλη σου
Και να μου λες ξανά

Δεν έχω πια δικαίωμα
Στο όνειρο να ελπίζω
Μα στην καρδιά μου σ’ έκλεισα
Κι αυτό είναι που πονά

Θυμήσου 2005

Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
1. Πασχάλης Τερζής

Θυμήσου εκείνα τα κόκκινα απογεύματα
που με είχες σφιχτά μέσα στην αγκαλιά σου
τα λόγια μεγάλα και ωραία, ωραία ψέματα
κρυμμένα σε κάθε παλμό της καρδιάς σου.

Θυμήσου, όταν έλεγες θυμήσου
οτι ήμουν στην ζωή σου όνειρο αληθινό.
θυμήσου, όταν φώναζες αφήσου,
και εγώ έκανα μαζί σου μία βουτιά μες στο κενό.

Θυμήσου στα δύσκολα είπες να μην νοιάζομαι
πως θα ‘σαι στο πλαϊ μου να με προσέχεις,
και τώρα που ήρθε η στιγμή και σε χρειάζομαι
στραμμένη την κάνη στο μέτωπό μου έχεις.

Όλα όσα έστρωσε η καρδιά
για να περάσεις πες μου πως γίνεται
έτσι απλά να τα ξεχάσεις

Έρωτά μου ανεπανάληπτε 1975

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
1. Τζένη Βάνου


Δυο σπίτια κλείσαμε και πήραμε τους δρόμους
και αψηφήσαμε ακόμα και τους νόμους
Ερωτά μου ανεπανάληπτε κι απίθανε
κι αγάπη ωραία
ήταν όνειρο τα βράδια που μας ήρθανε
γιατί ήταν λαθραία

Δυο σπίτια κλείσαμε κι ίσως να’ταν λάθος
αλλά μεθύσαμε απ’το μεγάλο πάθος
Ερωτά μου ανεπανάληπτε κι απίθανε
κι αγάπη ωραία
ήταν όνειρο τα βράδια που μας ήρθανε
γιατί ήταν λαθραία