Скачать или смотреть წმინდანის თქმული

...მაგრამ ბოროტი, რომელიც მუდმივად ისწრაფვის მზაკვრულად განგვაშოროს სიკეთისაგან, ქსოვს ჯადოებს ჩვენი სულებისთვის და თითქმის განუხსნელად კრავს მათ ხუნდებით, რომლებიც სასურველია სულელებისთვის; შთააგონებს დაინახონ ამ (ამსოფლიურ) ცოდნაში დიდი სიღრმე და სიფართოვე, როგორც სხვებს ანახებს სიმდიდრეს ან ნაძრახ დიდებასა და ხორციელ სიტკბოებას, რომ მათ დევნაში დაიხარჯოს მთელი სიცოცხლე და ვერ შევძლოთ მაგრად მივეკრათ სულის განმწმენდელ მეცნიერებას, რომლის დასაწყისია – შიში ღვთისა, რომელიც შობს განუწყვეტელ ლმობიერ ლოცვას ღვთისადმი და სახარებისეული მცნებების დაცვას, რასაც მოყვება ღმერთთან შერიგება, როცა შიში სიყვარულად გადაიქცევა, და ლოცვის მტანჯველობა, სიტკბოებად ქცეული, აღმოაცენებს განათლების ყვავილს, რომლისგანაც ნელსურნელებასავით, ამ ყვავილის მატარებელზე რომ იღვრება, მოდის ღვთის საიდუმლოთა შეცნობა. აი ჭეშმარიტი მეცნიერება და შეცნობა; და მისი საწყისის, ანუ ღვთის შიშის, დატევნასაც კი ვერავინ შეძლებს იმათგან, ვისაც ვნებიანად უყვარს ამაო ფილოსოფია, ვინც გახლართული და თავბრუდახვეულია მისი ხვეულებითა და თეორიებით. რადგანაც, როგორ შევა სულში შიში ღვთისა, ან შესული როგორ გაჩერდება, როცა ის წინასწარ დაკავებულია, მოჯადოებულია და თითქოს დავიწროებულია ყოველგვარი მრავალსახოვანი მსჯელობებით, თუკი ყველა მათგანს არ გამოეთხოვება და თავს ღმერთს არ მიუძღვნის და მის მიმართ სიყვარულით არ აღივსება მცნების თანახმად? ტყუილად არაა ღვთის სიბრძნისა და ჭვრეტის დასაბამი შიში ღვთისა: ის ვერ ეგუება უცხო ღმერთებს, იხსნის სულს ყოველგვარი სიბილწისაგან და თითქოს მოასწორებს მას ლოცვით, ჰყოფს მას საწერი დაფასავით, რომელიც ვარგისია სულის (სული წმიდის) ნიჭების აღსაბეჭდად.
(წმ. გრიგოლ პალამა)