شارلاتان بازی یا اثر هنری؟؟؟…

هسته مرکزی و اصلی نقاشی سنتی را می توان نقاشی رئالیسم دانست، در سالهای دور، نقاشی، ابزاری در خدمت گرایشات مذهبی و نشان دادن تمثال های مقدس بود. بوم نقاشی ابزاری جهت نمایش دادن تصاویر بود. نقاشی سنتی در بعضی مواقع گرایش دکوراتیو نیز داشت. اما یک کاربرد مهم دیگر نیز در نقاشی سنتی وجود داشت: نقاشی ابزاری بود جهت ثبت چهره اشخاص مهم و ثبت وقایع تاریخی مهم. قبل از اختراع دوربین عکاسی، نقاشی یگانه وسیله ای بود که با استفاده از آن میتوانستند وقایع را به صورت دو بعدی و بدون نوشته و متن و تنها به شکل تصویر ثبت نمایند. بنابراین موفق ترین هنرمندان آن دسته از هنرمندانی بودند که با تسلط تکنیکی خود می توانستند وقایع را هر چه بهتر و طبیعی تر ثبت نمایند. به بیان دیگر یک نکته بسیار حائز اهمیت در نقاشی آن دوران هرچه نزدیک تر بودن اثر و مدل واقعی و رئال بودن آن می بود. این گونه به نظر می رسد که نقاشی های دوران کلاسیک نسبت به دوره مدرن از ظرافت و تکنیک غنی تری برخوردار بوده است.

در نقاشی سنتی شاید پیچیدگی هایی در مورد حد مرز اجرا، انتخاب متریال و موضوع وجود داشته باشد. اما در نقاشی مدرن می توان کاملا آزادانه با نقاشی برخورد کرد و هیچ گونه محدودیتی در مورد موضوعات ذکر شده وجود ندارد.

سبکهایی مانند اکسپرسیونیسم، امپرسیونیسم، کوبیسم و ... . اما آنچه بسیار حائز اهمیت می باشد این است که هنر مدرن می تواند پیرامون هر موضوع و هر پدیده ای باشد و نمی توان آن را در چهارچوب خاصی قرار داد. به بیان دیگر می توان گفت تنها قانون هنر مدرن بی قانونی آن است!