Dünyanın üç yüzü 32. SÖZ M. ZAFER ZENGİN

Beşinci Remiz: Beş Nokta’dır. Birinci Nokta: Ehl-i dalâletin vekili der ki: “Ehâdîsinizde dünya tel‘în edilmiş. ‘Cîfe’ ismiyle yâd edilmiş. Hem bütün ehl-i velâyet ve ehl-i hakîkat dün­yayı tahkîr ediyorlar. ‘Fenâdır, pistir’ diyorlar. Halbuki sen bütün kemâlât-ı İlâhiyeye medâr ve huccet, onu gösteriyorsun ve âşıkāne ondan bahsediyorsun.”

Elcevab: Dünyanın üç yüzü var. Birinci yüzü, Cenâb-ı Hakk’ın esmâsına bakar. Onların nukūşunu gösterir. Ma‘nâ-yı harfiyle onlara aynadârlık eder. Dünyanın şu yüzü, hadsiz mektûbât-ı samedâniyedir. Dünyanın bu yüzü gayet güzeldir. Nefrete değil, aşka lâyıktır.

İkinci yüzü, âhirete bakar. Âhiretin tarlasıdır. Cennetin mez­raasıdır. Rahmetin mezheresidir. Şu yüzü dahi, evvelki yüzü gibi güzeldir. Tahkîre değil, muhabbete lâyıktır.

Üçüncü yüzü, insanın hevesâtına bakar. Ve gaflet perdesi olan ve ehl-i dünyânın mel‘abe-i hevesâtı olan yüzdür. Şu yüz çirkindir. Çünki fânîdir, zâildir, elemlidir, aldatır. İşte hadîste vârid olan tahkîr ve ehl-i hakîkatin ettiği nefret, bu yüzdedir. Kur’ân-ı Hakîm’in kâinâttan ve mevcûdâttan ehem­miyetkârâne, istihsânkârâne bahsi ise, evvelki iki yüze bakar.Sahâbelerin ve sâir ehlullâhın mergūb dünyaları, evvelki iki yüzdedir.