อําเภอวังทอง จ.พิษณุโลก เดิมชื่อว่าอำเภอนครป่าหมาก Wang Thong District Phitsanulok Province Thailand

คำขวัญอำเภอวังทอง
ล้ำค่าเขาสมอแคลง ล่องแก่งชมไพร ผัดไทยขึ้นชื่อ เลื่องลือส้มแผ่น ดินแดนน้ำตกงาม

ประวัติ
อำเภอวังทอง ตั้งเมื่อ พ.ศ.2438 เดิมมีชื่อว่าอำเภอนครป่าหมาก ตั้งอยู่ที่บ้านสามเรือน (ปัจจุบันเป็นตำบลนครป่าหมาก อำเภอบางกระทุ่ม) คำว่า " ป่าหมาก" หมายถึง ป่ามากเพราะมีสภาพเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ สภาพเดิมของบ้านสามเรือนเป็นชุมชนใหญ่ มีบ้านเรือนหนาแน่น ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำวังทอง และลำคลองที่เป็นสาขาของแม่น้ำวังทอง เป็นที่ราบลุ่มมีผลไม้หลายชนิด ชาวบ้านอาศํยเป็นอาหารและล่าสัตว์ แต่เนื่องจากน้ำท่วมและการคมนาคมไม่สะดวกจึงได้ย้ายอำเภอจากบ้านสามเรือนมาตั้งอยู่ที่ตำบลตลาดชุม อยู่เริมแม่น้ำวังทองฝั่งตะวันออกยังคงใช้ชื่ออำเภอนครป่าหมาก (ปัจจุบันเป็นที่ตั้งตลาดเทศบาลตำบลวังทอง ) พ.ศ.2471 ได้มีพระราชกฤษฏีกา ประกาศจัดติ่งอำเภอบางกระทุ่มขึ้น และได้โอนตำบลเนินกุ่ม ตำบลไผ่ล้อม และตำบลนครป่าหมาก ไปขึ้นการปกครองกับอำเภอบางกระทุ่ม และได้รับโอนตำบลบ้านกลาง ตำบลแก่งโสภา จากอำเภอนครไทย มาขึ้นเขตการปกครองกับอำเภอนครป่าหมากต่อมาบริเวณที่ว่าการอำเภอนครป่าหมาก ได้ถูกน้ำเซาะตลิ่งพัง จึงย้ายที่ว่าการอำเภอมาตั้งอยู่ ณ ที่ว่าการอำเภอวังทองปัจจุบัน ยังคงใช้ชื่อว่าอำเภอนครป่าหมาก ในปี พ.ศ.2474 ได้เปลี่ยนชื่ออำเภอโดยตัดคำว่า " นคร" ออกเป็นอำเภอป่าหมาก จนกระทั่งถึงปี พ.ศ.2484 จึงได้เปลี่ยนชื่อเป็น " อำเภอวังทอง " มาจนถึงปัจจุบันวังทอง สันนิษฐานว่า คำว่า " วัง " หมายถึง วังน้ำ คำว่า "ทอง " เนื่องจากเคยมีผู้พบทองในบริเวณวังน้ำนี้

คำขวัญอำเภอวังทอง
ล้ำค่าเขาสมอแคลง ล่องแก่งชมไพร ผัดไทยขึ้นชื่อ เลื่องลือส้มแผ่น ดินแดนน้ำตกงาม