Dzień 1 – rano
OKRES I: OJCZE NASZ, KTÓRYŚ JEST W NIEBIE
Kocham Cię Boże Ojcze, kocham miłością Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Córki!
Zbaw mnie Jezu, zbaw przez wzgląd na współcierpienie Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Matki!
Przyjdź Duchu Święty, przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Oblubienicy!
Psalm 104 – Stworzenie wielbi Boga
Błogosław, duszo moja, Pana!
O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki!
Odziany we wspaniałość i majestat,
światłem okryty jak płaszczem.
Rozpostarłeś niebo jak namiot,
wzniosłeś swe komnaty nad wodami.
Za rydwan masz obłoki,
przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
Jako swych posłów używasz wichry,
jako sługi – ogień i płomienie.
Umocniłeś ziemię w jej podstawach:
na wieki wieków się nie zachwieje. (…)
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie!
Ty wszystko mądrze uczyniłeś:
ziemia jest pełna Twych stworzeń. (...)
Póki mego życia, chcę śpiewać Panu
i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.
Niech miła Mu będzie pieśń moja,
będę radował się w Panu.
Niech znikną z ziemi grzesznicy
i niech już nie będzie występnych!
Błogosław, duszo moja, Pana!
Alleluja.
Aby poznać Boga Ojca trzeba wrócić do początków, do chwil gdy wszystko stwarzał.
Katechizm Kościoła Katolickiego uzasadnia dlaczego to ważne:
"Katecheza o stworzeniu ma pierwszorzędne znaczenie. Odnosi się do samych podstaw życia ludzkiego i chrześcijańskiego, ponieważ precyzuje odpowiedź wiary chrześcijańskiej na podstawowe pytania, jakie stawiali sobie ludzie wszystkich czasów: "Skąd pochodzimy?", "Dokąd idziemy?", "Jaki jest nasz początek?", "Jaki jest nasz cel?", "Skąd pochodzi i dokąd zmierza wszystko, co istnieje?"
Dwa pytania: pytanie o początek i pytanie o cel, są nierozdzielne. Obydwa decydują o sensie i ukierunkowaniu naszego życia i naszego działania.
(KKK 282)"
Przyglądając się stworzeniu, można "dostrzec" Stworzyciela.
Święty Augustyn poleca (Sermones, 241):
"Zapytaj piękno ziemi, morza, powietrza, które rozprzestrzenia się i rozprasza; zapytaj piękno nieba... zapytaj wszystko, co istnieje. Wszystko odpowie ci: Spójrz i zauważ, jakie to piękne.
Piękno tego, co istnieje, jest jakby wyznaniem.
Kto uczynił całe to piękno poddane zmianom, jeśli nie Piękny, nie podlegający żadnej zmianie?"
Bóg Ojciec pragnie, abyśmy Go bliżej poznali i pokochali tak, jak mówi przykazanie – z całego serca i wszystkich sił.
W orędziach, przekazanych siostrze Eugenii Ravasio, a zatwierdzonych przez miejscowego ordynariusza, Ojciec Niebieski mówi:
"Przychodzę, aby rozproszyć przesadny lęk, który Moje stworzenia odczuwają wobec mnie. Pragnę dać im do zrozumienia, że Moja radość polega na tym, abym był znany i kochany przez Moje dzieci, to znaczy przez całą ludzkość obecną i przyszłą.”
("Bóg Ojciec mówi do swoich dzieci” s. Eugenia E. Ravasio, str. 13)
Modlitwa św. Karola de Foucauld:
Mój Ojcze, powierzam się Tobie, uczyń ze mną, co zechcesz. Cokolwiek czynisz ze mną, dziękuję Ci.
Jestem gotów na wszystko, przyjmuję wszystko, aby Twoja wola spełniała się we mnie i we wszystkich Twoich stworzeniach; nie pragnę nic więcej, mój Boże.
W Twoje ręce powierzam ducha mego z całą miłością mego serca.
Kocham Cię i miłość przynagla mnie, by oddać się całkowicie w Twoje ręce, z nieskończoną ufnością, bo Ty jesteś moim Ojcem. Amen
1 Dzień – WIECZÓR
SŁOWO BOŻE O BOGU OJCU
Z księgi Rodzaju (Rodz 1,1; 1,30b -31a)
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.
Wtedy Bóg rzekł: (…) I stało się tak. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.
Z Ewangelii św. Jana (J 1,1-5):
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Rozważanie:
Boże Ojcze – powiedziałeś i powstał świat: niebo i ziemia, światło i ciemność, ląd i morze, słońce i gwiazdy, ryby, ptaki i zwierzęta, dzikie zwierzęta i trzody. Uczyniłeś też mężczyznę i kobietę, na swój obraz i podobieństwo swoje. Wszystko ma początek w Twoim Słowie. Wszelkie stworzenie może ciebie nazywać Ojcem swoim. Jakże piękne i dobre jest dzieło Twoich rąk. Choć nie mogę pojąć tego swoim rozumem ani zmierzyć tego coś uczynił to jednak uwielbiać Cię będę – Ojcze nasz i Panie. Niech Słowo Twoje Ojcze odnowi nasze życie!
Rachunek sumienia:
„Głupi [już] z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy” (Księga Mądrości 13,1)
Jak często podziwiasz i zachwycasz się pięknem stworzenia?
Czy znajdujesz czas na podziwianie tego co stworzył Bóg?
Czy uwielbiasz Boga za wszystkie dary i dobrodziejstwa. Troszczysz się o to wielkie dziedzictwo?
Błogosław, duszo moja, Pana!
Информация по комментариям в разработке