Скачать или смотреть Is murugā thamizhian or human⁉️ Retracing our roots beyond rām & kršñā on skanda-śaśti sūra-samhāram

#shrirambhajan
Is murugan thamizhian or human⁉️Retracing our roots beyond rām & kršñā on skanda-śaśti sūra-samhāram@tiru-send-ūr:🪓Splitting🖖the illusory🧙tree🌳of i-ness🎭& my-ness🤳into a🚩flagship🐓spiritual inner awakening🐔& an internally-transporting🦚blissfully-ecstatic 💃🏻dance🕺. Reconnecting🔗 murugā, rāmā & kršñā, potent🔋concepts & useful technologies which have been distorted by political & religious bigots with selfish ends of ‘divide & rule!’ This is done here via 7,700+ years old vālmīkī rāmāyaN’s bāla-kāNDé 36-37 sargah & 5,000+ years old śrīmad bhagavad gītā’s vibhūti yōgā 10.24 (see below). Recollect that on the 4th day of our 5-day 🪔🕯🔥dīvāli, we launched🚀 the 6️⃣-day skanda śaśti vratam, an elite cadre training (vi-śākhā)! That’s coming to a pinnacle this evening with sūra-samhāram@tiru-send-ūr. Note that it very clearly isn’t a destruction (samhāram) of an asura, but of its opposite polarity: sūra/dévā! Yes, our spiritual growth/evolution requires us to vanquish not only our likes 👍 (rāga) symbolised by a-surās over-indulgent in possessive sensual pleasures (eg., tārakāsūrā, narakāsūrā etc.); & dislikes 👎 (dvéśā), symbolised by rākśaśās involved in violence (himsā) (eg., simha-mukhan, rāvaNā etc.); but also, our false identities 🆔 (aham-kārā), symbolised by dévās (eg., sūra-padman, indrā etc.)

śrīmad bhagavad gītā vibhūti yōgā 10.24
पुरोधसां च मुख्यं मां विद्धि पार्थ बृहस्पतिम् |
सेनानीनामहं स्कन्द: सरसामस्मि सागर: || 10.24||

#shrirambhajan

vālmīkī rāmāyaN’s bāla-kāNDé 37 sargah

तप्यमाने तपो देवे देवा: सर्षिगणा: पुरा। सेनापतिमभीप्सन्त: पितामहमुपागमन्।।1.37.1।।
ततोऽब्रुवन् सुरास्सर्वे भगवन्तं पितामहम्। प्रणिपत्य सुरास्सर्वे सेन्द्रास्साग्निपुरोगमा:।।1.37.2।।
यो न स्सेनापतिर्देव दत्तो भगवता पुरा। तप: परममास्थाय तप्यते स्म सहोमया।।1.37.3।।
यदत्रानन्तरं कार्यं लोकानां हितकाम्यया। संविधत्स्व विधानज्ञ त्वं हि न: परमा गति:।।1.37.4।।
देवतानां वचश्श्रुत्वा सर्वलोकपितामह:। सान्त्वयन्मधुरैर्वाक्यैस्त्रिदशानिदमब्रवीत्।।1.37.5।।
शैल पुत्र्या यदुक्तं तन्न प्रजास्यथ पत्निषु ।
तस्या वचनमक्लिष्टं सत्यमेतन्न संशय:।।1.37.6।।
इयमाकाशगा गङ्गा यस्यां पुत्रं हुताशन:। जनयिष्यति देवानां सेनापतिमरिन्दमम्।।1.37.7।।
ज्येष्ठा शैलेन्द्रदुहिता मानयिष्यति तत्सुतम्। उमायास्तद्बहुमतं भविष्यति न संशय:।।1.37.8।।
तच्छ्रुत्वा वचनं तस्य कृतार्था रघुनन्दन। प्रणिपत्य सुरास्सर्वे पितामहमपूजयन्।।1.37.9।।
ते गत्वा पर्वतं राम कैलासं धातुमण्डितम्। अग्निं नियोजयामासु: पुत्रार्थं सर्वदेवता:।।1.37.10।।
देवकार्यमिदं देव संविधत्स्व हुताशन। शैलपुत्र्यां महातेजो गङ्गायां तेज उत्सृज।।1.37.11।।
देवतानां प्रतिज्ञाय गङ्गामभ्येत्य पावक:। गर्भं धारय वै देवि देवतानामिदं प्रियम्।।1.37.12।।
तस्य तद्वचनं श्रुत्वा दिव्यं रूपमधारयत्। दृष्ट्वा तन्महिमानं स समन्तादवकीर्यत।।1.37.13।।
समन्ततस्तदा देवीमभ्यषिञ्चत पावक:। सर्वस्रोतांसि पूर्णानि गङ्गाया रघुनन्दन।।1.37.14।।
तमुवाच ततो गङ्गा सर्वदेवपुरोहितम्। अशक्ता धारणे देव तव तेज स्समुद्धतम्। दह्यमानाग्निना तेन सम्प्रव्यथितचेतना।।1.37.15।।
अथाब्रवीदिदं गङ्गां सर्वदेवहुताशन:। इह हैमवती पादे गर्भोऽयं सन्निवेश्यताम्।।1.37.16।।
श्रुत्वा त्वग्निवचो गङगा तं गर्भमतिभास्वरम्। उत्ससर्ज महातेज स्स्रोतोभ्यो हि तदानघ ।।1.37.17।।
यदस्या निर्गतं तस्मात्तप्तजाम्बूनदप्रभम् । काञ्चनं धरणीं प्राप्तं हिरण्यममलं शुभम्।।1.37.18।।
ताम्रं कार्ष्णायसं चैव तैक्ष्ण्यादेवाभ्यजायत।।1.37.19।।
मलं तस्याभवत्तत्र त्रपु सीसकमेव च। तदेतद्धरणीं प्राप्य नानाधातुरवर्धत।।1.37.20।।
निक्षिप्तमात्रे गर्भे तु तेजोभिरभिरञ्जितम्। सर्वं पर्वतसन्नद्धं सौवर्णमभवद्वनम्।।1.37.21।।
जातरूपमिति ख्यातं तदा प्रभृति राघव। सुवर्णं पुरुषव्याघ्र हुताशनसमप्रभम्।।1.37.22।।
तृणवृक्षलतागुल्मं सर्वं भवति काञ्चनम्। तं कुमारं ततो जातं सेन्द्रास्सह मरुद्गणा:।।1.37.23।।
क्षीरसंभावनार्थाय कृत्तिकास्समयोजन्। ता: क्षीरं जातमात्रस्य कृत्वा समयमुत्तमम्।।1.37.24।।
ददु: पुत्रोऽयमस्माकं सर्वासामिति निश्चिता:। ततस्तु देवता स्सर्वा: कार्तिकेय इति ब्रुवन्।।1.37.25।।
पुत्रस्त्रैलोक्यविख्यातो भविष्यति न संशय:। तेषां तद्वचनं श्रुत्वा स्कन्नं गर्भपरिस्रवे।।1.37.26।।
स्नापयन् परया लक्ष्म्या दीप्यमानं यथानलम्। स्कन्द इत्यब्रुवन् देवा: स्कन्नं गर्भपरिस्रवात्।।1.37.27।।
कार्तिकेयं महाभागं काकुत्स्थ ज्वलनोपमम्। प्रादुर्भूतं तत: क्षीरं कृत्तिकानामनुत्तमम् ।।1.37.28।।
षण्णां षडाननो भूत्वा जग्राह स्तनजं पय:। गृहीत्वा क्षीरमेकाह्ना सुकुमारवपुस्तदा।।1.37.29।।
अजयत्स्वेन वीर्येण दैत्यसेनागणान् विभु:।