Скачать или смотреть ဘုရားမဲ့ ၀ါဒီမှ ကက်သလစ် ဘာသာ သို့ ပြောင်းလဲ လာသော ဘုန်းတော်ကြီး ဘာတုနက်

မဂ်လာပါ အိမ်ပြန်လမ်း အစီအစဥ်မှကြိုဆိုပါတယ်၊ ကျွန်တော်နာမည် ကတော့ မာကု ကရုဒိုင်းပါ၊ ဒီအစီအစဥ်ကို လက်ခံတင်ဆက် မှာဖြစ်ပါတယ်၊ သခင်ခရစ်တော်ကို ချစ်ခင်ကြလို့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကျေးဇူးတော်ကြောင့် အိမ်ပြန်ရောက်လာကြတဲ့ သူတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးရတာ ဂုဏ်ယူရပါတယ်၊ ဒီနေ့ ဧည့်သည်တော်ကတော့ ဖာသာရ် ဂျွန်ဘာတူနက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးချင်ပါတယ်။သူကတော့ Inside the Passion ကို ရေးသားတဲ့ စာရေးဆရာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ခုလို သန့်ရှင်းတဲ့ အပတ်မှာ သူနဲ့ အင်တာဗျူး လုပ်ရတာ အင်မတန် ပဲ သင့်မြတ်လှပါတယ်။ သူ့စာအုပ်ကတော့ အင်မတန် စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းပါတယ်။ ဒီအကြောင်းမပြောခင်မှာ ဖာသာရ် ကို ဒီ Coming Home Program ကနေကြိုဆိုရတာ အင်မတန်မှဝမ်းသာပါတယ် ဖာသာရ်။ ကိုယ်တော့် လမ်းခရီး အကြောင်း မပြောခင်မှာဒီစာအုပ်လေးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးချင်ပါတယ်။ The Passion ဆိုတဲ့ ဇာတ်ကား ကို အစအဆုံး ကြည့်ပြီးရေးခဲ့တာဟုတ်တယ်နော် ဖာသာရ်။ ဒီစာအုပ်ကိုညAscensiom Press က ထုတ်ဝေ ပါတယ်။ ဒါနဲ့ကိုယ်တော် ဘာကြောင့် ဒီစာအုပ် Inside the Passion (ဒုက္ကရစရိယာ အတွင်း၌) ကို ရေးဖြစ်တာလဲ ဗျ။
ဟုတ်ပါတယ် တကယ့် ဒုက္ကရစရိယာ ထဲ ကိုရောက်သွားတာပါ။ ရောမမှာ ဓမ္မပညာတော် သင်တာပြီး ခါနီးတဲ့အချိန်၊ Gibson က the Passion ဆိုတဲ့ ရုပ်ရှင် ရိုက်ဖို့ ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့တွေနဲ့ ရောက်လာကြပါတယ်၊ ဒီလိုပဲ မိတ်တွေ တွေ နဲ့ အဆင့်ဆင့် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင် လာပြီး၊ ကန့်လန့်ကာ နောက်မှာ ရိုက်ကူးရေး အဖွဲ့ တွေနဲ့ နှစ်နှစ်ကျော်လောက် လက်တွဲ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ရိုက်ကူးရေး ထဲကို တော်တော် စိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်၊ ဆွေးနွေးခန်းတွေ၊ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ မှာရော၊ တည်းဖြတ်တဲ့ အခန်းတွေ၊ ရိုက်ကူးပြီးတော့ လည်း Melနဲ့ အတူ ခရီးတွေ ဆက်ထွက်၊ Promotion ပွဲတွေမှာ ပါ လိုက်ပါခဲ့ပါတယ်။ အဲတော့ တခြားသူတွေ မမေးဖြစ်တဲ့ဘမေးခွန်းတွေ မေးဖြစ်ခဲ့တယ်၊ ပြီးတော့ Mel ကိုပြောတယ် စာအုပ်တစ်အုပ်တော့ ရေးကြရအောင်လို့။ အင်မတန်စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းပါတယ်။ ဇာတ်ဝင်ခန်းအပြောင်းအလဲတွေ၊ သရုပ်ဆောင်တွေရဲ့ အကြံပြုချက်တွေ ကို ဘယ်လိုဘယ်ပုံ Mel ကဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ချလည်း ဆိုတာ အင်မတန် ကြီးမြတ်တဲ့ အနုပညာ တစ်ခု ပဲဖြစ်တယ်၊ ဒါကြောင့် ဒီစာအုပ်လေး ကိုရေးဖြစ်ကြတာပါ။
အပြောင်းအလဲတွေ အရမ်းများတယ်ထင်တယ် နော်၊ ဟိုပြောင်းဒီပြောင်းပေါ့ အင်း ဟုတ်ပါ့ ။
ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုယ်တော်၊ ဒီအကြောင်းတွေ မပြောခင် တစ်လှမ်းလောက်နောက်ဆုတ်ပြီး ကိုယ်တော် ကက်သလစ် တစ်ယောက်မဖြစ်ခင် ခရီးစဥ်လေး ပြောပြပေးပါလား။
ဟုတ်၊ ကျွန်တော် က Ohio မှာ မွေးပြီး Ohioမှာပဲ ကြီးပြင်းခဲ့ပါတယ်။ ကလေးဘဝ မှာ ပဲ မိခင်ကြီးဆုံးသွားပါတယ်။ အစ်မ နှစ်ယောက်ရှိတယ်။ အဖေက ပဲ စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်၊ တာဝန်ယူတတ်အောင်၊ အလုပ်ကြိုးစားတတ်အောင်ပေါ့။ အားကစားတွေ အရမ်း လုပ်ခိုင်းတယ်၊ ကျန်းမာတဲ့ အမေရိကန် ကလေး တွေ လိုပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် ဘုရားကျောင်းတော့မသွားကြဘူး။ ဘယ်လို ယုံကြည်ခြင်း အခြေခံမှ မရှိခဲ့ဘူး။ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်လောက်မှအဲဒါတွေ သိခဲ့ရတာ။ အစ်မအကြီးက အိုလံပစ် အတွက် လေ့ကျင့်ခန်းဆင်းတယ်။အဲမှာ အကြီးအကျယ်မတော်တဆဖြစ်ပြီး ဒူး မှာ ဒါဏ်ရာ ရတယ်၊ အဲတော့ သူ့အိပ်မက်တွေ အားလုံး ပျက်ဆီးသွားတယ်။သူ့နည်းပြက အဲဒီ အခက်အခဲဆုံး အချိန်တွေ ကျော်လွန်နိုင်အောင် ကူညီပေးခဲ့တယ်။ဖြစ်ချင်တော့ သူ့နည်းပြက ယုံကြည်သူ ခရစ်ယာန် တစ်ယောက်ဖြစ်နေတယ်။ ဧဝံဂေလိ ယုံကြည်သူတစ်ယောက်။ ကျမ်းစာထဲက ခရစ်တော်ကို အရမ်းယုံကြည်တယ်၊ သူ့ယုံကြည်ခြင်းတွေကို အစ်မ လည်း ရသွားတယ်။ သူလည်း ခရစ်ယာန်ဖြစ်သွားပါတယ်။ အဲတော့ ကျွန်တော့်ကိုလည်း သူတို့နဲ့အတူ ဘုရားကျောင်း သွားဖို့ ဖိတ်တယ်။ သူ့ အပြော တော်တော်လေး တော့ ခံရတယ်ဗျ။ ဘုရားကျောင်း မလိုက်ဘူး ဘာညာပေါ့။ သူနဲ့ လိုက်သွားတော့ Cleveland မြို့ အပြင်ဘက်က ကျမ်းစာ ဆွေးနွေးတဲ့ ဘုရားကျောင်း တစ်ခုကိုရောက်သွားပါတယ်။ အရမ်းကို အပြောအဟော ကောင်းတယ်။ ကျွန်တော်က အဲတုန်းက ၈ တန်း။ တနဂ်နွေ ဆို သွားတယ်။ သူတို့ရဲ့ ဟောပြောချင်တွေ ကို အရမ်း သဘောကျတယ်ဗျ၊ ၄၅ မိနစ် လောက် ဟောတာကို ဘယ်လိုမှ မဝနိုင်ဘူး။ ပြီးတာနဲ့ ပြန်လာတယ်။ လူငယ်ကွာယာ အဖွဲ့ ကခေါ်တော့ လိုက်သွားတယ်ပေါ့၊ သူငယ်ချင်း တွေရလာတယ်၊ အဲဒီက လူတွေ အရမ်းသဘောကောင်းကြတယ်။ ဘုရားကိုလည်း အရမ်းယုံကြည်အားကိုးကြတယ်။ ခရစ်တော်ကို လိုက်ဖို့ အရမ်းကြိုးစားကြတယ်။ သတိရသေးတယ်၊ ကွာယာ မဆိုခင် နဲ့ ဆိုပြီးရင် ဆုတောင်းရတယ်လေ။ ကွာယာခေါင်းဆောင်က ဦးဆောင်ပြီး အားလုံးက ခေါင်းငုံ့ကြတယ်။ အဲဒီချိန်မှာ ကျွန်တော်က ဘုရားကိုလည်း မယုံဘူး၊ ခရစ်တော်ကိုလည်း မယုံဘူး၊ ဘာကိုမှ မယုံဘူး၊ ဒီတိုင်း ဒီလူတွေနဲ့ လျှောက်လည်ရတာ ကို သဘောကျတာ။ သူတို့အားလုံးကတော့ ခေါင်းတွေ ငုံ့ပြီးဆုတောင်းကြတယ်၊ ကျွန်တော်က ခေါင်းလည်းမငုံ့ဘူး၊ ဆုလည်းမတောင်းဘူး၊ အဲဒီထဲ ကို ဝင်မပါခဲ့ဘူး။ ၇ လ ၈ လ လောက်ကြာတော့ ကိုယ်တိုင် အသစ်တဖန် မွေးဖွားခြင်း အတွေ့အကြုံရခဲ့တယ်။ တစ်ခါ ကွာယာ အဖွဲ့တွေနဲ့ လေ့လာရေးထွက်ကြတယ်၊ ယုံကြည်သူတော့ မဖြစ်သေးဘူး၊ သိကြလား ဆိုတော့ သိကြတယ်လေ၊ ကျွန်တော်က ဆုမှ မတောင်းတာဗျ၊ ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်တာ အဲလိုဗျ၊ သူ့ မိတ်ဆွေတွေ နဲ့ ပေးတွေ့ပြီးတော့ သူ့မိတ်ဆွေ ဖြစ်သွားတာ။ မှတ်မိသေးတယ်ဗျ ကျွန်တော်တို့ Finale ဆိုတာ၊ သီချင်းနာမည်က let there be light တဲ့၊ Pennsylvania ပြည်နယ်က Presbyerian ဘုရားကျောင်း တစ်ခုမှာ ထင်တယ်၊ ဘုရားကျောင်း နောက်ဘက်က ရောင်စုံ ပြတင်းပေါက် နားမှာ Let there be light (အလင်းရောင်ဖြာစေသား) သီချင်းဆိုနေရင်းနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ယုံကြည်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်သွားတယ်ဗျ။ တကယ်ပါ။ ကျေးဇူးတော် အခိုက်အတန့်လေးတစ်ခု။ မှန်ပါတယ်။ သခင်ယေဇူး ဟာ တကယ်ပါ။ ကျွန်တော့ကို အမှန်တကယ် ကရုစိုက်တယ်။ အင်မတန် ကြီးမြတ်ပါတယ်။ ပိုမိုပြီး ရှာဖွေချင်လာတယ်။ တကယ့် ကျေးဇူးတော်အခိုက်အတန့်လေးတစ်ခုပါ။ ကျွန်တော် စတင်ပြီး ကျမ်းစာ လေ့လာပါတယ်။ ဘုရားကျောင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အချိန်တွေ တော်တော် ကုန်လာပါတယ်။ အဖေက အဖွဲ့အစည်း နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ အသင်းတော်တို့ဘာတို့ နဲ့ သိပ်အထိအတွေ့မရှိတော့ နည်းနည်း စိုးရိမ်လာတယ်။ အချိန်တွေ က ကျမ်းစာဖတ်တဲ့ လူတွေ နဲ့ ပိုပို ကုန်လာတော့ တစ်ခါ အဖေ က ပြောလာတယ်၊ ငါသူတို့ကိုသိက်မယုံဘူးနော်၊ သူတို့နဲ့ ကင်းကင်း နေရင်ကောင်းမယ်တဲ့။ ဒါက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပထမ ပြသနာ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်က ပညာအလိမ္မာကျမ်း ကိုပုံမှန်...