Narodowe czytanie 2024 – Juliusz Słowacki „Kordian” – czyta: Agata Pilitowska.

Interpretacja fragmentów lektury tegorocznej 13. odsłony Narodowego czytania pod Patronatem Honorowym Pary Prezydenckiej RP.
Kordian – Juliusza Słowackiego w wykonaniu Agaty Pilitowskiej.

Agata Politowska - aktorka teatralna i filmowa, ambasadorka kultury polskiej na świecie. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie. Grała gościnnie w Teatrze Starym i Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie ("Romans z Wodewilu", "Niebieski Ptak ", "Szalona Noc, czyli Transmogryfika). Można ją było podziwiać w spektaklach telewizji m.in w sztukach "Zapomniany Diabeł", "Fizycy", "Jaśnie Pan Nikt". Obecnie mieszka w Kanadzie, kontynuuje swoją pasję aktorską wraz z Marią Nowotarską współtworzą Salon Poezji, Muzyki i Teatru Agata Pilitowska od wielu lat występuje na wielu scenach całego świata kreując wspaniale role wielkich polek . Inspiruje i zachwyca wcielając się na scenie w postaci wyjątkowych kobiet . Na deskach teatralnych ożywają postaci Marii Curie Skłodowskiej, Heleny Modrzejewskiej, Poli Negii, Karoliny Lanckorońskiej, czy Ordonki. Poza produkcjami anglojęzycznymi grała w przedstawieniach Teatru Format i Teatru Polonia takich jak: "Vatzlav" Sławomira Mrożka, " Nasza Jest Noc", "Betlejem Polskie". Od roku 1992 związana jest z założonym w Toronto przez Marię Nowotarską Salonem Poezji, Muzyki i Teatru, w którym to teatrze zagrała w ponad 100 produkcjach teatralnych. Do najważniejszych nalezą dramaty specjalnie napisane dla Agaty Pilitowskiej i Marii Nowotarskiej przez Kazimierza Brauna i w rezyserii autora: "American Dreams", "Tamara L.", "Promieniowanie" "Opowieści Poli Negri".

Kordian (pełny tytuł: Kordian: Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny) – dramat romantyczny autorstwa Juliusza Słowackiego. Utwór napisany został w Genewie w 1833, ukazał się anonimowo w Paryżu w 1834 r.
Utwór nawiązuje do powstania listopadowego i opisuje historię nieudanego spisku na życie cara Mikołaja I. Główny bohater, tytułowy Kordian, ze względu na wewnętrzną słabość nie jest w stanie dokonać zamachu i car uchodzi z życiem. Słowacki próbuje zrozumieć przyczyny klęski powstania oraz pokolenia powstańców. Uważa, że jedynie absolutne poświęcenie i zgoda na walkę do końca mogą przynieść niepodległość.
Postać literacka Kordiana została całkowicie stworzona na potrzeby utworu – imię Kordian (znaczące dosłownie: dający serce) zostało wymyślone przez Słowackiego, o czym poeta pisze w listach. Kordian ma wszystkie cechy charakterystyczne dla romantyka: targają nim zarówno rozterki świadomości, jak i rozterki typu egzystencjalnego, nie może odnaleźć swojego miejsca w rzeczywistości, przeżywa nieszczęśliwą miłość do Laury – która skazała go na samotność, a rozdarty w poszukiwaniu idei dobra, wskazówki otrzymuje od szatana (przede wszystkim ideę winkelriedyzmu), co doprowadza go na skraj upadku.