NHM Vertelt - Interview Ernst van Gelderen, 6 september 2020

Elke maand deelt een getuige zijn of haar herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog aan de hand van een interview met Esther Göbel, projectmedewerker Joods Cultureel kwartier. Het zijn bijzondere gesprekken. De gesprekken worden vastgelegd op video en zijn in het Kenniscentrum van het Joods Cultureel kwartier te bekijken.

De driejarige Ernst van Gelderen (1939) is door zijn ouders ondergebracht bij een familie in Den Haag. Op 7 september 1943 gaat het fout, de kleine Ernst wordt opgepakt en afgeleverd bij de gevangenis in Scheveningen. Samen met zijn pleegmoeder zit hij daar drie dagen in de cel. Daarna wordt Ernst naar de Hollandsche Schouwburg overgebracht en belandt hij in Crèche.

''We sliepen in een grote zaal met allemaal kinderbedjes. Aan ieder hoofdeinde hing een rood-wit geblokte zak, waar al je kleren ’s avonds in werden gestopt en ’s ochtends weer je pyjama.''

Een week later moet Ernst samen met andere kinderen naar Westerbork. De trein staat klaar op het station Muiderpoort, en de kleintjes zitten samen met begeleidster Sari Katan in een van de coupés, als vlak voor vertrek de deur opengaat en ze iemand hoort zeggen: ‘Deze zullen ze niet hebben.’ Iemand uit het verzet grist Ernst uit de trein en neemt hem mee. Via verschillende verzetsgroepen komt hij bij de familie Thissen in Vaals (Zuid-Limburg) terecht.

Ook zijn ouders Rebecca en Johan en zus Karina overleven de Sjoa. Het kost Ernst van Gelderen na de oorlog veel moeite zijn pleegouders los te laten. Op aandringen van zijn vrouw tekent hij in 2009 zijn oorlogservaringen op. In de film The Train I Missed (2019) vertelt hij zijn geschiedenis.

Citaten: Ernst van Gelderen, Ik heb m’n trein gemist. Het oorlogsverhaal van Ernst van Gelderen (Amsterdam 2009)