Λαβωμενο Ξωτικο - Active Member

Στίχοι -- Μουσική -- Πρώτη εκτέλεση: Active Member

Δάκρυα που κυλήσανε για σένα, γίνανε τραγούδια.
Λόγια που 'χα ακούσει θυμωμένα, ναι, τ' ακούω κι εδώ.
Νύχτες που απ' τα ξίδια στήναμε χορό με τ' αγγελούδια,
έψαχνα στα σύννεφα τα μάτια σου κάπου να βρω.

Έπαιρνα από πίσω το αίμα που 'τρεχε απ' τις πληγές σου
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο, χρόνια, μυστικό
Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες, ρε, τις χαρές σου
Σου άπλωνα το χέρι να 'ρθεις, λαβωμένο ξωτικό.

Κι εγώ θυμάμαι παντού να σε ψάχνω, ξωτικό
να δω, αλήθεια, αν είσαι όπως μου λέγανε κακό
ν' αντικρίσω τα μάτια σου, το μαγικό σου βλέμμα
που 'χα ακούσει όποιος σε δει θα ποτίσει, λέει, ψέμα.
Και θα πνίγει τα όνειρά του στη χαρά σου
θα πουλάει απ' τη ζωή, φτάνει να σέρνεται κοντά σου
κι αν ναι, θα τον φοβίζει η μοναξιά
κι ο χρόνος θα περνάει αργά και συνέχεια θα πονάει.
Μα ποτέ δε μ' ένοιαξαν τα λόγια, ξωτικό
κρατούσα μέσα μου για χρόνια ένα θαμμένο μυστικό
και μπορεί όταν θα σε δω αν ταιριάξει να σου πω
για ποιο λόγο εγώ ψάχνω τόσα χρόνια να σε βρω.
Κι ακολουθώ το αίμα που τρέχει απ' τις πληγές σου
χωρίς ποτέ να ζητιανεύω λίγο απ' τις χαρές σου
χωρίς να θέλω να χαρώ κάτι κλεμμένο
ίσως μπορεί εγώ να ξέρω γιατί τρέχεις λαβωμένο.
Και σκεπάζω τις σταγόνες απ' το αίμα σου καλά
αν σε βρούνε πληγωμένο για 'μένα θα' ναι αργά
ποτέ δε θα μπορέσω εγώ τα μάτια σου να δω
και θα χαθώ χωρίς να ξέρω αν αγαπώ

Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες, ρε, τις χαρές σου
Σ' έχει προδώσει το αίμα που κυλάει, ξωτικό.
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο, χρόνια, μυστικό
Κι εγώ σ' ακούω παντού, μη φοβάσαι είμαι 'δώ.

Το μυστικό μας λοιπόν το κρατάω καλά κρυμμένο
συνέχισε να τρέχεις να γυρνάς κυνηγημένο
κι εγώ θα 'μαι εκεί πίσω από σένα, μια βαριά αναπνοή
να μας σκεπάζει σαν ομίχλη και μπορεί
όποιος ψάχνει να σε βρει και δεν ξέρει γιατί
τα σημάδια που αφήνεις δεν θα δει, θα χαθεί
μα εγώ σ' ακούω καλά, φοβισμένο μου μοιάζεις
για πρώτη φορά, ξωτικό, δε με τρομάζεις.
Κι είμαι εδώ το χέρι μου σ' απλώνω
παίρνω κουράγιο και μπορώ και μετανιώνω
για όλα εκείνα που 'χα πει στα βαριά, δήθεν, τραγούδια
που δεν μοιράστηκα κρασί με τ' αγγελούδια.
Τώρα μπορώ να σου πω όταν θα σε δω
πως μες τα μάτια σου εγώ ψάχνω καιρό
λίγη απ' τη φωτιά, λίγο απ' το παραμύθι
και λίγο αγάπη να με σώσει από τη λήθη
Γι' αυτό θάψε όλες τις ψεύτικες χαρές σου
έχω σκεπάσει όλο το αίμα απ' τις πληγές σου
βάλε όλα τ' άστρα του ουρανού για νυφικό
κι έλα μαζί μου, λαβωμένο ξωτικό.

Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες, ρε, τις χαρές σου
Σ' έχει προδώσει το αίμα που κυλάει, ξωτικό.
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο, χρόνια, μυστικό
Κι εγώ σ' ακούω παντού, μη φοβάσαι είμαι 'δώ.

Έκλεβα λιγάκι από τις ψεύτικες, ρε, τις χαρές σου
μοιάζει η νύχτα να κερνάει με χαρά το κακό.
Μέσα μου κρατούσα ένα θαμμένο, χρόνια, μυστικό
είσαι κοντά μου το νιώθω, λαβωμένο ξωτικό.