بررسی فیلم سینمایی The Bikeriders ( موتورسواران)

موتورسواران یک سرود رمانتیک از عشق قبیله‌ای، خونسردیِ یاغی‌گرانه و توهم آزادی است که با سرعت، موتور شما را روشن می‌کند.
‪@Shayan.Gharib‬
این فیلم درام با چاشنی پوچی و خشونت، روایت‌گر ظهور و فروپاشی اجتناب‌ناپذیر یک گروه موتورسواری در میانه‌ی غرب آمریکا در طول دهه 60 تا اوایل دهه 70 را به تصویر می‌کشد.در این فیلم اتفاق زیادی نمی‌افتد، اما آدم‌ها زیبا هستند و موتورهایشان هم همینطور؛ این وسایل، هیولاهای غراننده‌ای به‌شمار می‌آیند که اعضای گروه سوارشان می‌شوند و در همان حلقه‌ی بسته‌ی آشنایی به نام هیچ‌کجاویلیِ آمریکا (Nowheresville) می‌چرخند.
اولین نکته‌ی ضروری در نقد فیلم موتورسواران این است که «جف نیکولز»، نویسنده و کارگردان فیلم، به طرز عجیبی آن را بر اساس کتاب یک فرد عکاس مهم با همین عنوان ساخت.«باتلر»، ستاره نو ظهور سینمای هالیوود، با بازوهای برهنه، خالکوبی‌ها و موهای بلوند پریشان، هنوز در حالت «الویس» به سر می‌برد. در همان نگاه ابتدایی او، متوجه می‌شویم که شخصیتش کم‌حرف است و او همچنین به‌خوبی توانسته نقش یک فرد در این قامت را به تصویر بکشد.
«نیکولز» در اولین صحنه‌‌ی بار، اکثر گروه بازیگران خود را معرفی می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها بنیان‌گذار باشگاه و رهبر، «جانی» (با هنرنمایی تام هاردی) است. «هاردی» برای این نقش عالی به نظر می‌رسد؛ اما هیچ چالشی برای خود در این نقش ندارد. شخصیت او خشک و بی‌روح است و به عنوان یک رهبر، می‌توانست هنرنمایی بهتری را ارائه بدهد.جذابیت یاغی‌گرانه‌ی گروه‌های موتورسوار، برای مدت‌ها وسوسه جذابی برای فیلمسازان بوده است.
روایت پراکنده و رهای «جف نیکولز» درباره‌ی ظهور و سقوط یک گروه موتورسوار خیالی در شیکاگو، با فیلم‌هایی که پیش از آن ساخته شده‌اند، نقطه اشتراکات زیادی دارند. نام‌هایی مانند وحشی و ایزی رایدر در این فیلم به مراتب ذکر می‌شوند و عاشقان این سبک را مجذوب خود می‌کنند.
موتورسواران  با تکیه بر بازیگران بزرگ خود و اصالت کارگردانی و نویسندگی «جف نیکولز»، نگاهی متعارف اما تاثیرگذار به فرهنگ موتورسواری ارائه می‌دهد که نظیرش را در سینمای ندیده بودیم. این کارگردان این اثر، «جودی کومر» است که فیلم را نگه می‌دارد. اجرای او جایگاهش را به‌عنوان یکی از جذاب‌ترین کارگردانان حال حاضر تثبیت می‌کند.
فیلم موتورسواران (The Bikeriders) «نیکولز» اثری محتاطانه و ارزشمند است. هرچند ای کاش می‌توانست شخصیت‌هایش را کمی بیشتر عمیق کند؛ تام هاردی، بازیگر فیلم Venom (ونوم)، جودی کومر، بازیگر سریال Killing Eve (کشتن ایو)، آستین باتلر، بازیگر فیلم Elvis (الویس)، نورمن ریدس، بازیگر سریال The Walking Dead (مردگان متحرک)، مایکل شنون، بازیگر فیلم Revolutionary Road (جاده انقلابی)، بوید هالبروک، بازیگر فیلم Logan (لوگان)، توبی والاس، بازیگر سریال The Society (جامعه)، کارل گلاسمن، بازیگر فیلم The Neon Demon (شیطان نئونی)، مایک فست، بازیگر فیلم West Side Story (داستان وست ساید) و دیمون هریمن، بازیگر سریال Justified (موجه) در این فیلم بازی می‌کنند.
جف نیکولز، کارگردان فیلم Loving (عاشقانه) وظیفه نویسندگی و کارگردانی فیلم The Bikeriders را برعهده داشت. فیلم موتورسواران همکاری دیگری را برای مایکل شنون و جف نیکولز رقم می‌زند که قبلا در تولید فیلم Take Shelter (پناه بگیر) مشارکت داشتند. فرد برگر، سم هنسون، دیوید کرن، یاریو میلچان و مایکل شفر به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی و آرنون میلچان، کی‌یرکه پانیسینک و دونالد اسپارکس به‌عنوان تهیه‌کننده پروژه فعالیت می‌کنند.
در ادامه، خلاصه ابتدایی داستان فیلم The Bikeriders می‌خوانیم:
«این اثر زندگی اعضای یک باشگاه موتورسواری را زیر ذره‌بین قرار می‌دهد که در طول یک دهه از محل تجمع افراد ناشناس محلی به یک باند فاسد بدل می‌شود و شیوه‌ زندگی منحصربه‌فرد اعضای اصلی را تهدید می‌کند». این فیلم با الهام از یک کتاب عکاسی با همین نام نوشته دنی لیون ساخته شده است و داستانی بدیع از ظهور یک باشگاه موتورسواری خیالی در ایالت‌های میانی آمریکا را روایت می‌کند.
به طور کلی، موتورسواران روی یک ایده تکراری سوار است که می‌تواند خودش را جدا کند و به یک اثر عالی تبدیل شود؛ اما عدم شخصیت‌پردازی‌ها و پیش‌برد داستانی حماسی و هیجان‌انگیز، از جذابیت آن می‌کاهد.«جودی کومر» و «مایک فایست» در نقش‌های خود عالی ظاهر شدند و «آستین باتلر» معمولی و «تام هاردی» هم ضعیف بودند. همچنین، حضور «نورمن ریداس» نیز صرفاً برای تبلیغات بود و عدم بهره‌برداری درست از او، این اتفاق را به ما نشان داد.موتوسواران جذاب است، اما نمی‌توان آن را عالی و بی‌نقص خواند. کسانی که با هنرنمایی گانگستری «تام هاردی» ارتباط برقرار می‌کنند، می‌توانند به تماشای این فیلم بنشینند و از آن لذت ببرند.