Persian Microtonal Tuning - No. 164 | Kiawasch SahebNassagh

کوک‌ ایرانی ۱۶۴ - “دور مارپیچ بی افق” - بداهه هایی روی کوک های دستگاهی موسیقی ایران

پژواک دور در تن مصداق رفت و برگشت‌نقرات میان دو دست نوازنده شکل میتواند بگیرد. تمرکز، خاص‌خواهی و انتخاب یا لب‌خوانی نجوای درون و یا قطع فیزیولوژیک و یا عدم جریان روان و سیال گفتمان میان نیم کره های مغز و حتی کهولت و سالخورده‌گی و هادی بودن و روانی شکل گیری این جریان را تحت شعاع قرار می‌دهد. همنوایی این ده کوبه‌نواز دستها(به قول چیک‌کُریا) دغدغه تاکید و ادوار و قالب هایی را میان دو دست مکمل هم را به چالش می‌کشند. ادوار دستگاهی موسیقی ما جوهره ی اینگونه یک باره‌گی در فرآیند تولد و توالی پشت هم تودرتوهای موزون خطی یا غیر خطی را در خویش حمل می‌کنند و به فراخور زمان و لحظه ی ضرورت پیدایش نمود اینگونه را میان آوازی های آزاد و وزن های ادواری و یا ضربی های پایه ساز فراهم میکنند.

‏‎در باب چند صدایی ها در موسیقی ایرانی گفتم جهان موازی اصوات در موسیقی ایرانی شاید با آن لحن متناقض شان ایجاد ناهمخوانی را تداعی کنند اما در دل آنها چیزی هست که به زیباشناسی موسیقی ایرانی وصل میشود و تلاشم در این کشف وشهودها با خاموش کردن علم و سوادم شنیدن و پیدا کردنخاص آن لحظه هاست.فیزیک یک ساز - اینجا پیانو - همیشه راه‌گشای نواخته هایی است که عرصه ی عادت ها و هویت های شنیداری ما در باب یک جنس از موسیقی را میتواند جا‌به جا کند. حتی کوک های ی متفاوت آن برای همان یک بستر صوتی، دستگاه، مقام، مد و یا تونالیته مثل ماهور در سل یا فا یا دو ، دو ماژور یا فادیز ماژور ، لیدین فا یا سی روی کلیدها و دستان‌ها یا سیمهای سازها الگوهای دیگری را به ما نشان میدهد که به خاطر تغییر امکانات در نوازندگی روی آن ساز پدید می‌آید و به آهنگساز یا بداهه نواز دوایر دیگری از مسیر حرکتی و ادوار جدیدی را عیان میکند.
‏‎‏‎. در این بداهه کوک نت های لا بمل۳ و ۴، می بمل۳و ۴ زیاد کوک و سی ۲ و ۳ و
‏‎‏‎فا دیز ۳ و ۴ کم کوک شده اند